Odkupiłem instalację elektryczną (używaną od czterech lat) od najemcy mojego budynku (budynek jest moim środkiem trwałym, który amortyzuję). Część instalacji jest wewnątrz budynku, a część stanowi zasilenie z transformatorem. Jak należy amortyzować ten środek trwały: jako całość stanowiącą odrębny środek trwały czy w jakiś inny sposób? Czy mogę amortyzować ten środek trwały w czasie skróconym (24 miesiące) ze względu na to, że był już używany? Jaka jest klasyfikacja środka trwałego? A może trzeba potraktować ten zakup jako dwa środki trwałe, tzn. wartość instalacji wewnątrz dopisać jako zwiększenie wartości środka trwałego, a instalację na zewnątrz amortyzować w jakiś inny sposób?
rada
Instalacje elektryczne wbudowane na stałe w konstrukcję budynku powinny zwiększyć jego wartość początkową. Wówczas instalację znajdującą się na zewnątrz budynku oraz transformator należy wprowadzić jako dwa odrębne środki trwałe. Jeżeli natomiast instalacja nie jest na stałe wbudowana w konstrukcję budynku i mogłaby stanowić samodzielny przedmiot np. sprzedaży lub właściciel jest w stanie ją zdemontować i zainstalować w innym budynku, to należy ją potraktować jako odrębny środek trwały łącznie z instalacją znajdującą się na zewnątrz. Do instalacji elektrycznej nie będzie można zastosować indywidualnej stawki amortyzacyjnej. Jako używany środek trwały może być zakwalifikowany tylko transformator.
uzasadnienie
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) do wyposażenia budynku zalicza się instalacje wbudowane w konstrukcję budynku na stałe, np. instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe.
W tym przypadku budynek, w którym zainstalowano instalację elektryczną, uległ ulepszeniu w wyniku modernizacji, a jego wartość wzrosła o wartość wydatków poniesionych na instalację elektryczną. Wobec tego środki trwałe w postaci:
l instalacji wewnątrz budynku - zwiększają wartość budynku, w którym się znajdują,
l instalacji na zewnątrz budynku - stanowią budowlę i zgodnie z KŚT zakwalifikowane są do rodzaju 210 jako rurociągi i linie telekomunikacyjne oraz linie elektroenergetyczne przesyłowe,
l transformatora - stanowią urządzenia techniczne, które zgodnie z KŚT zakwalifikowane są do rodzaju 613 jako stacje transformatorowe stałe i przewoźne.
Instalacje znajdujące się wewnątrz budynku
Wartość początkową środków trwałych powiększa się o sumę wydatków poniesionych na te środki, ponieważ w efekcie uległy one ulepszeniu na skutek przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji.
Za ulepszone uważa się środki trwałe, gdy suma poniesionych na nie wydatków w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i w wyniku ich poniesienia następuje wzrost wartości użytkowej środków trwałych w stosunku do wartości z dnia przyjęcia ich do używania, mierzonej m.in. okresem używania czy kosztami eksploatacji.
Na zwiększenie wartości budynku wpływa także jego wyposażenie, do którego zalicza się m.in. wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcję budynku na stałe, np. instalacje elektryczne, sanitarne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe. W myśl przepisów prawa budowlanego obiektem budowlanym jest bowiem m.in. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi.
Także w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych definicja budowli obejmuje urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, w tym urządzenia instalacyjne i inne urządzenia techniczne umożliwiające użytkowanie budowli.
Instalacje znajdujące się na zewnątrz budynku oraz transformator
W Klasyfikacji Środków Trwałych w podgrupie „21” wyszczególnione są w rodzaju „210” m.in. linie elektroenergetyczne przesyłowe naziemne lub podziemne oraz słupowe stacje transformatorowe (bez transformatorów) i rozdzielcze.
Natomiast w podgrupie „61” KŚT wyszczególnione są w rodzaju „613” stacje transformatorowe stałe i przewoźne. Rodzaj ten obejmuje kompletne stacje transformatorowe miejskie, wiejskie i przemysłowe, z wyłączeniem stacji słupowych, posiadające nie więcej niż pięć pól rozdzielczych wysokiego napięcia oraz przewoźne i ruchome stacje transformatorowe.
Amortyzacja
Jednostka na dzień przyjęcia środka trwałego do używania powinna ustalić:
l metodę amortyzacji,
l okres lub stawkę amortyzacji.
Tabela. Metody amortyzacji
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
UWAGA!
Według przepisów podatkowych metoda amortyzacji nie może być zmieniana. Wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania środka trwałego.
Natomiast stawka amortyzacji dla celów:
l bilansowych może zostać zmieniona, tj. podwyższona lub obniżona, począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku obrotowego,
l podatkowych - stawka amortyzacji wynikająca z wykazu, może zostać zmieniona, tj. podwyższona lub obniżona, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany lub w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Zgodnie z klasyfikacją środków trwałych stawki amortyzacyjne wynoszą:
l dla grupy „2” - 4,5%,
l dla grupy „6” - 10%.
Dla celów ustawy o rachunkowości należy przyjąć okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego.
Indywidualne stawki amortyzacyjne można ustalić dla używanych lub ulepszonych środków trwałych zaliczonych do grup 3-6 i 8 KŚT, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika. W takim przypadku okres amortyzacji tych składników majątku uzależniony jest od ich wartości początkowej i nie może być krótszy niż:
l 24 miesiące - gdy ich wartość nie przekracza 25 000 zł; wówczas roczna stawka amortyzacyjna nie może być wyższa niż 50%;
l 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł; w takim przypadku roczna stawka amortyzacyjna nie może być wyższa niż 33,33%;
l 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach, zatem roczna stawka nie może być wyższa niż 20%.
Przedstawioną w przykładzie instalację elektryczną należy amortyzować z zastosowaniem stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek. Nie można w tej sytuacji zastosować indywidualnej stawki amortyzacyjnej, ponieważ instalacja wewnątrz budynku zwiększa jego wartość i jest zaliczona wraz z budynkiem do grupy „1” KŚT, a instalacja zewnętrzna sklasyfikowana jest w grupie „2”.
Amortyzację z zastosowaniem stawek amortyzacyjnych ustalonych indywidualnie dla używanych lub ulepszonych środków trwałych można zastosować do transformatora, jeśli był wykorzystywany co najmniej przez sześć miesięcy.
Przykład
Jednostka posiada od pięciu lat budynek przemysłowy o wartości początkowej 3 000 000 zł. Dotychczasowe umorzenie - 375 000 zł. Kupiła też używaną instalację elektryczną razem z transformatorem, za kwotę 70 000 zł, z czego:
l instalacja wewnątrz budynku, wbudowana na stałe w jego konstrukcję - 25 000 zł,
l instalacja na zewnątrz budynku - 30 000 zł,
l transformator - 15 000 zł.
Plan amortyzacji po zakupieniu instalacji elektrycznych razem z transformatorem
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
l art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - j.t. Dz.U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 251, poz. 1847
l art. 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - j.t. Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217
l art. 16h ust. 2, art. 16i, art. 16j, art. 16k ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm Dz.U. z 2006 r. Nr 251, poz. 1847
l art. 22h ust. 2, art. 22i, art. 22j, art. 22k ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm Dz.U. z 2007 r. Nr 35, poz. 219
l art. 32 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540
l rozporządzenie Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) - Dz.U. Nr 112, poz. 1317; ost.zm. Dz.U. z 2004 r. Nr 260, poz. 2589
Joanna Gawrońska
biegły rewident