RADA
Ceny nabycia importowanych towarów nie można skorygować o różnice kursowe. Nie przewidują tego przepisy ustawy o rachunkowości.
UZASADNIENIE
Rzeczowe składniki aktywów obrotowych należy wyceniać według ceny nabycia obniżonej o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski lub według kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto na dzień bilansowy. Ceną nabycia jest cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu.
Przeliczenie wartości importowanego towaru na złote następuje po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego datę wystawienia faktury. Różnice kursowe powstałe przy zapłacie należności i zobowiązań w walutach obcych należy zaliczać odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych. Jedynie w przypadku, gdy nabycie towarów jest sfinansowane kredytem i jeśli uzasadnione jest niezbędne długotrwałe przygotowanie towaru lub produktu do sprzedaży albo długi okres wytwarzania produktu, to cenę nabycia lub koszt wytworzenia można zwiększyć o koszty obsługi zobowiązań (kredytów) zaciągniętych w celu finansowania zapasów towarów lub produktów w okresie ich przygotowania do sprzedaży bądź wytworzenia i związanych z nimi różnic kursowych, pomniejszone o przychody z tego tytułu. Nie ma natomiast podstaw do korygowania o różnice kursowe ceny nabycia towarów zakupionych ze środków własnych.
Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o rachunkowości i zakładając, że przygotowanie towarów do sprzedaży nie jest długotrwałe, jednostka powinna przyjąć towary na magazyn w cenie nabycia i zgodnie z cytowanymi przepisami nie może skorygować tej ceny o różnice kursowe (uznajemy, że nie jest to import środka trwałego). Do analizy finansowej pozwalającej na przygotowanie wymaganych informacji przez zarząd i do ustalenia faktycznej marży na sprzedaży towarów należy użyć danych finansowych z prawidłowo prowadzonych ksiąg. Ustalenie faktycznej marży na sprzedaży importowanych towarów może nastąpić poprzez analizę finansową, czyli ustalanie marży na poszczególnych poziomach działalności, w tym także analizę marży ze sprzedaży poszczególnych grup towarów poprzez zastosowanie odpowiednich wskaźników finansowych wykorzystywanych przez rachunkowość zarządczą i metody analiz stosowanych w controllingu.
• art. 28 ust. 1 pkt 6, art. 28 ust. 4, art. 30 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2009 r. Nr 91, poz. 742
Anna Mach-Mockałło
biegły rewident