RADA
Spółka nie ma prawa do przeliczenia otrzymanej w euro kwoty do wartości wynikającej z wystawionej w PLN faktury. Otrzymaną zapłatę w euro należy przeliczyć według kursu faktycznego z dnia zapłaty, a więc kursu kupna banku obsługującego jednostkę.
Powstałe w wyniku porównania obu wartości różnice kursowe nie będą uwzględniane w rachunku podatkowym spółki. Szczegóły - w uzasadnieniu.
UZASADNIENIE
Z przyczyn, o których Czytelnik nie wspomina w swoim pytaniu, faktura dokumentująca sprzedaż na rzecz kontrahenta unijnego została wystawiona w walucie polskiej, co jest oczywiście rozwiązaniem dopuszczalnym, jednak jak się przekonamy w dalszej części tego opracowania, ma istotne znaczenie dla podatkowego rozliczenia dokonanej sprzedaży.
Przeliczając otrzymaną w euro zapłatę, spółka nie ma możliwości określenia wartości otrzymanej wpłaty według kwoty określonej na fakturze pierwotnej. Do przeliczenia otrzymanej wpłaty należy zastosować faktyczny kurs z dnia przeprowadzenia operacji (art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). W przypadku otrzymania zapłaty będzie to kurs kupna banku z tego dnia. Stanowisko w kwestii zastosowania takiego kursu prezentują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach (por. postanowienie Łódzkiego Urzędu Skarbowego z 9 maja 2007 r., sygn. ŁUS-II-2-423/37/07/JB, postanowienie Urzędu Skarbowego w Zamościu z 12 czerwca 2007 r., sygn. PO I-423/4/2007).
Dopiero w sytuacji gdy spółka nie ma możliwości zastosowania kursu faktycznego, zastosowanie będzie miał kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień dokonania zapłaty.
Ponadto należy pamiętać, że jeśli kurs faktycznie zastosowany będzie odbiegał od kursu średniego NBP o więcej niż 5% (na „+” lub na „-”), to jego zastosowanie, przy braku odpowiedniego uzasadnienia, może zostać zakwestionowane przez organ podatkowy. W praktyce jednak kursy stosowane przez banki mieszczą się w wyznaczonym przedziale.
Stanowisko dotyczące możliwości uwzględnienia powstałych różnic w rachunku podatkowym odnajdujemy w jednej z tegorocznych interpretacji podatkowych - postanowieniu Urzędu Skarbowego w Pabianicach z 11 lipca 2007 r., sygn. USIA/415-17/2007. Omawiany przypadek odnosi się do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak jego uzasadnienie w interesującym nas zakresie można odnieść również do regulacji określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Czytamy w nim. m.in.:
(...) Z przedstawionych wyżej regulacji prawnych wynika, że dla powstania różnic kursowych konieczne jest wystąpienie łącznie następujących elementów:
1) określenie przychodów w fakturze w walucie obcej,
2) otrzymanie faktycznej zapłaty w walucie obcej w terminie innym niż dzień wystawienia faktury.
Informacje zawarte we wniosku wskazują, iż faktura wystawiona została w walucie polskiej PLN, natomiast rozliczenie jej następuje w walucie obcej - USD. Oznacza to, że w opisanym przypadku nie wystąpił pierwszy z wyżej wymienionych elementów.
W świetle omawianych przepisów należy zatem uznać, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku nie powstają różnice kursowe, o których mowa w art. 24c w związku z art. 14 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (...)
PRZYKŁAD
W lipcu 2007 r. spółka dokonała sprzedaży na rzecz włoskiego kontrahenta towarów o wartości ofertowej 7500,00 euro. Faktura wystawiona została w PLN. Do jej przeliczenia spółka zastosowała kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury - 3,85 PLN/EUR.
W sierpniu kontrahent uregulował fakturę, dokonując wpłaty na rachunek walutowy spółki kwoty 7500,00 euro. Kurs kupna banku w tym dniu wynosił 3,80 PLN/EUR, a kurs średni NBP - 3,90 PLN/EUR.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
• art. 12 ust. 2, art. 15a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
• art. 14 ust. 1a, art. 24c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1243
Izabela Grochola
główna księgowa w spółce z o.o.