KATARZYNA KOPACZEWSKA
główna księgowa, BDO Numerica
Pracodawca może przenieść koszty prywatnych rozmów telefonicznych na pracownika. Pracodawca ma obowiązek wystawienia faktur tylko na żądanie pracownika (art. 106 ust. 4 ustawy o VAT). Kwotę, na którą obciąża się pracownika rozmowami prywatnymi, ujmuje się w księgach rachunkowych jako pozostałe przychody operacyjne.
W tym przypadku, ewidencja przedstawiona przez czytelnika sytuacji wygląda następująco:
Faktura VAT za usługi telekomunikacyjne: wartość netto: 1000 zł - strona Wn konta 40 w analityce - Usługi obce, lub konto zespołu 5, podatek VAT podlegający odliczeniu: 220 zł - Wn konta 22-1 - VAT naliczony i jego rozliczenie, kwota brutto: 1220 zł - Ma konta 21 - Rozrachunki z dostawcami.
Faktura VAT wystawiona na pracownika za przeprowadzone rozmowy prywatne: wartość netto: 100 zł - Ma konta 76-0 - Pozostałe przychody operacyjne, podatek VAT należy: 22 zł - Ma konto 22-2 - Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu VAT należnego, wartość brutto: 122 zł - kwota należna od pracownika - Wn konta 23 - Rozrachunki z pracownikami.
Pracodawca może jednak podjąć decyzję, że wydatki na prywatne rozmowy pokryte zostaną z własnych środków spółki. Załóżmy, że podana przez czytelnika wartość 100 zł mieści się w zakresie określonego przez pracodawcę limitu. Oznacza to, że spółka świadczy usługę na rzecz swoich pracowników. Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jest to odpłatne świadczenie usług. W tym przypadku spółka zobowiązana jest do wystawienia faktury wewnętrznej w celu opodatkowania tej czynności (art. 106 ust. 7 ustawy o VAT).
Ewidencja faktury za usługi telekomunikacyjne wygląda tak samo jak w pierwszym przykładzie. Fakturę wewnętrzną ujmuje się następująco: 22 zł - podatek należny dotyczący rozmów prywatnych pracownika pokrywanych przez spółkę - Wn konta 40 w analityce: Podatki i opłaty lub konto zespołu 5, Ma konta 22-2 - Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu VAT należnego.
(AP)