rada
Przekazanie materiałów lub towarów do innego magazynu tej samej jednostki nie rodzi obowiązku wystawienia faktury. Tego typu operację można udokumentować dowodem „Mm” - przesunięcie międzymagazynowe. W planie kont spółki należy odpowiednio rozbudować analitykę do konta „Towary”, tak aby w momencie przesunięcia towaru wykazać go na stanie tego magazynu, w którym obecnie się znajduje.
uzasadnienie
Przesunięcia międzymagazynowe to przychód i rozchód wewnętrzny. Towar jest nadal własnością spółki. Nie dochodzi do jego sprzedaży, w związku z tym nie należy wystawiać faktury. Odpowiednim dokumentem będzie dowód „Mm” - przesunięcia międzymagazynowe. Fakturę wystawia się w momencie zrealizowania sprzedaży.
Jeśli spółka dysponuje kilkoma magazynami i dokonuje przesunięć towarów, to niezbędne jest utworzenie szczegółowej analityki do kont magazynowych, która będzie odzwierciedlała aktualny stan poszczególnych magazynów.
Bieżącą ewidencję zapasów towarów handlowych prowadzi się na koncie zespołu 3 pod nazwą „Towary handlowe”.
Przekazując towar z jednego magazynu do drugiego, należy dokonać odpowiedniego przeksięgowania:
Wn „Towary handlowe”
- w analityce „Magazyn Y”,
Ma „Towary handlowe”
- w analityce „Magazyn X”.
Wycena rozchodu materiałów przemieszczanych do innego magazynu odbywa się na takich samych zasadach, jak wydanie towaru do sprzedaży. Cena ustalona dla rozchodu z magazynu źródłowego obowiązuje przy przyjęciu na magazyn docelowy.
Towary w ciągu roku obrotowego mogą być wyceniane według cen rzeczywistych (nabycia lub zakupu) albo według cen ewidencyjnych. W przypadku ewidencji zapasów według rzeczywistych cen nabycia (zakupu) rozchód towarów wycenia się według jednej z czterech przyjętych metod:
1. Według cen przeciętnych - to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej cen (kosztów) danego składnika aktywów.
2. Przyjmując, że rozchód składnika aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka najwcześniej nabyła (wytworzyła) - FIFO.
3. Przyjmując, że rozchód składników aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka najpóźniej nabyła (wytworzyła) - LIFO.
4. W drodze szczegółowej identyfikacji rzeczywistych cen (kosztów) tych składników aktywów, które dotyczą ściśle określonych przedsięwzięć, niezależnie od daty ich zakupu lub wytworzenia.
W przypadku ewidencji zapasów według stałych cen ewidencyjnych rozchód następuje według cen stałych. Na koniec miesiąca należy rozliczyć odchylenia od cen ewidencyjnych.
Przykład
Spółka zajmująca się handlem materiałami budowlanymi posiada dwa magazyny A i B znajdujące się w różnych miejscowościach. Ze względu na duże zapotrzebowanie materiałów budowlanych w regionie X postanowiono przesunąć część towarów z magazynu A do magazynu B. Zgodnie z przyjętą w spółce polityką rachunkowości zapasy w magazynach ewidencjonuje się według cen zakupu. Rozchód materiałów wycenia się metodą FIFO.
Stan magazynu A przed przesunięciem:
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
20 lipca postanowiono dokonać następujących przesunięć:
l glazura typ „C” - 400 m”,
l glazura typ „D” - 150 m”.
Wycena rozchodu towaru:
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Ewidencja księgowa
1. Dokument „Mm” - przesunięcie międymagazynowe
Wn „Towary handlowe” 33 050
- w analityce „Magazyn B”
Ma „Towary handlowe” 33 050
- w analityce „Magazyn A”
2. Sprzedaż towarów - wydanie z magazynu „B”
Wn „Koszt własny sprzedaży” 33 050
Ma „Towary handlowe” 33 050
- w analityce „Magazyn B”
3. Sprzedaż towarów - faktura VAT:
Wn „Rozrachunki z odbiorcami” 48 800
Ma „Sprzedaż towarów” 40 000
Ma „VAT należny” 8 800
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
- art. 17, 28 i 34 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540
Wioletta Chaczykowska
księgowa z licencją MF