rada
Różnice między wynikiem bilansowym a podatkowym powinny być wykazane w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego. W tym celu należy sporządzić zestawienie, w którym zostaną uwzględnione wszystkie pozycje korygujące wynik bilansowy.
uzasadnienie
Ustalenie wyniku finansowego rządzi się innymi regułami niż ustalenie wyniku podatkowego. Bierze się to z odmiennego traktowania niektórych przychodów i kosztów ich uzyskania przez prawo podatkowe i bilansowe.
Wynik finansowy jednostki sprawozdawczej ustalany jest na koncie 860 „Wynik finansowy” w efekcie przeksięgowań sald poszczególnych kont. Na stronę debetową tego konta przeksięgowuje się wszystkie koszty poniesione w danym roku obrotowym, a na stronę kredytową - przychody uzyskane z działalności gospodarczej. Szczegóły dotyczące wyniku finansowego wykazywane są w rachunku zysków i strat, który jest zestawieniem informacji o osiągniętych dochodach, poniesionych kosztach współmiernych z tymi przychodami i obciążeniach wyniku finansowego, dotyczących danego roku obrotowego.
Wyprowadzony w rachunku zysków i strat wynik finansowy należy wykazać w bilansie na stronie pasywów w pozycji A.III.
Ustalenie i ostateczny pomiar wyniku finansowego w ewidencji jednostki dokonywane są - zgodnie z obowiązującymi przepisami - na koniec roku obrotowego, w ramach rocznych zamknięć bilansowych. Rachunek zysków i strat pokazuje więc faktyczny wynik, jaki wygenerowała jednostka w danym roku obrotowym.
Wynik bilansowy brutto stanowi punkt wyjścia do obliczenia wyniku podatkowego. Obie te wielkości nie muszą się ze sobą pokrywać. Różnice między wynikiem bilansowym a podatkowym mogą wystąpić w przypadku, gdy w przedsiębiorstwie wystąpiły przychody nieopodatkowane (zwolnione ustawowo od podatku dochodowego) i koszty niebędące kosztami uzyskania przychodu. Dlatego bardzo ważne jest prowadzenie szczegółowej ewidencji i uwzględnienie wszystkich pozycji korygujących.
Sporządzając sprawozdanie finansowe, jednostka powinna więc przygotować rozliczenie różnic między wynikiem finansowym a podatkowym.
Przykład
Spółka osiągnęła za rok obrotowy zysk bilansowy w kwocie 150 000 zł. Ustalając wynik podatkowy, uwzględniła następujące pozycje:
1. Wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów: 15 000 zł, w tym:
• amortyzacja środków trwałych kupionych z otrzymanych dotacji: 6000 zł,
• odsetki budżetowe: 1500 zł,
• niewypłacone do końca roku wynagrodzenia: 5000 zł,
• nieuregulowane składki ZUS: 2500 zł.
2. Uprawdopodobnione w 2007 r. odpisy aktualizujące należności: 7000 zł.
3. Naliczone, lecz nie otrzymane odsetki od należności: 500 zł.
4. Rozwiązane odpisy aktualizujące niezaliczone wcześniej do KUP: 4000 zł.
5. Pozostałe przychody operacyjne rozliczane równolegle do odpisów amortyzacyjnych naliczanych od środków trwałych sfinansowanych z dotacji: 6000 zł.
Tabela. Rozliczenie różnic między wynikiem finansowym i podstawą opodatkowania
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
• załącznik nr 1 do ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540
• art. 15 i 16 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
Katarzyna Domżała
księgowa z licencją MF