Anita Bis
starszy konsultant w dziale audytu TPA Horwath Horodko Audit
Tak
Koszty poniesione w bieżącym okresie sprawozdawczym, dotyczące związanych z nimi przychodów przyszłych okresów, zalicza się do aktywów - jako czynne rozliczenia międzyokresowe.
Dla prawidłowego ustalenia wyniku finansowego zgodnie z określoną w art. 6 ust. 2 ustawy o rachunkowości zasadą współmierności przychodów i kosztów do aktywów lub pasywów danego okresu należy zaliczyć koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów oraz przypadające na ten okres koszty, które jeszcze nie zostały poniesione.
Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o rachunkowości jednostki dokonują czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, jeśli dotyczą one przyszłych okresów sprawozdawczych. Oznacza to, że koszty poniesione w bieżącym okresie sprawozdawczym, dotyczące związanych z nimi przychodów przyszłych okresów, zalicza się do aktywów - jako czynne rozliczenia międzyokresowe.
Należy jednakże zauważyć, że na kontach rozliczeń międzyokresowych mogą być aktywowane jedynie takie koszty, które spełniają kryteria zaliczenia ich do aktywów. Artykuł 3 ust. 1 ustawy stanowi, iż aktywami są kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, ale tylko te, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.
W przypadku uprawnienia na międzynarodowe przewozy poniesiony jednorazowo koszt, spełniający powyżej określoną definicję aktywa, wygeneruje przychody w okresie pięciu lat korzystania z uprawnienia, stąd też powinien zostać aktywowany i rozliczony odpowiednio do uzyskiwanych przychodów.
Warto podkreślić, że w przypadku gdy aktywowany koszt przestanie przynosić korzyści ekonomiczne, jednostka traci prawo do dalszego rozliczania w czasie i nierozliczoną część rozliczeń międzyokresowych powinna odnieść w koszty danego okresu sprawozdawczego.
Tak więc zasada współmierności przychodów i kosztów ma nieodłączny związek z realizowanymi przychodami i poniesione wydatki rozpoznaje się jako koszty nie w momencie ich poniesienia, lecz odpowiednio do wpływów do jednostki korzyści ekonomicznych.
Agnieszka Pokojska
PODSTAWA PRAWNA
• Art. 39 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 z późn. zm.).