Jak skorygować zeznanie CIT-8

Kiedy złożymy korektę zeznania

Korektę zeznania CIT-8 należy złożyć m.in. w przypadku:

• zaniżenia przychodu,

• zawyżenia kosztów uzyskania przychodów,

• zawyżenia przychodów przedmiotowo zwolnionych od podatku,

• nieprawidłowej wysokości dokonanych odliczeń (np. straty z lat ubiegłych),

• niewłaściwego zaokrąglenia podstawy opodatkowania i podatku należnego, itd.

Korekta może również dotyczyć zawyżenia wykazanego podatku - np. poprzez wykazanie niższej wartości przychodu zwolnionego od podatku. W takim przypadku należy złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty.

Kiedy urząd sam może dokonać korekty

W określonych przypadkach urząd skarbowy może sam dokonać korekty złożonego zeznania. Dokonuje tego w ramach tzw. czynności sprawdzających.

Organ skoryguje zeznanie w razie stwierdzenia, że zawiera ono błędy rachunkowe lub inne oczywiste omyłki bądź wypełniono je niezgodnie z ustalonymi wymaganiami (art. 274 § 1 Ordynacji podatkowej).

ORGAN PODATKOWY W ZALEŻNOŚCI OD CHARAKTERU I ZAKRESU UCHYBIEŃ:

• koryguje zeznanie, dokonując stosownych poprawek lub uzupełnień - jeżeli zmiana wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub wysokości straty w wyniku tej korekty nie przekracza kwoty 1000 zł;

• zwraca się do składającego zeznanie o jego skorygowanie oraz złożenie niezbędnych wyjaśnień, wskazując przyczyny, z powodu których informacje zawarte w zeznaniu podaje się w wątpliwość.

Jeśli organ podatkowy dokona korekty, to:

• uwierzytelnia kopię skorygowanego zeznania,

• doręcza podatnikowi uwierzytelnioną kopię skorygowanego zeznania wraz z informacją o związanej z korektą zeznania zmianie wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub wysokości straty bądź informację o braku takich zmian.

UWAGA!

Na korektę dokonaną przez organ podatkowy organizacja będzie mogła wnieść sprzeciw do organu, który tej korekty dokonał. Sprzeciw należy wnieść w terminie 14 dni od dnia doręczenia uwierzytelnionej kopii skorygowanego zeznania. Wniesienie sprzeciwu anuluje wówczas korektę.

W razie niewniesienia sprzeciwu w terminie, korekta zeznania dokonana przez urząd wywołuje skutki prawne, jak korekta zeznania złożona przez podatnika.

Podatnik nie musi jednak czekać na reakcję organu podatkowego. Przepisy umożliwiają dokonanie korekty deklaracji złożonej przez podatnika (art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej).

Jak złożyć korektę

Korekta deklaracji - w tym przypadku zeznania CIT-8 - następuje poprzez:

• złożenie skorygowanego zeznania, w którym w poz. 7 formularza CIT-8 należy zaznaczyć kwadrat dotyczący korekty zeznania,

• dołączenie pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

Wzór. Uzasadnienie korekty zeznania

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Zobowiązanie wynikające z deklaracji jest zobowiązaniem do zapłaty, a w przypadku skutecznie złożonej korekty - zobowiązaniem tym staje się zobowiązanie określone przez podatnika w deklaracji korygującej. Organ podatkowy, nie akceptując korekty, powinien natomiast wszcząć postępowanie w sprawie określenia tego zobowiązania, w toku którego zobowiązany jest rozważyć wszystkie okoliczności mające wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania i „wymiar” zobowiązania za dany okres rozliczeniowy (wyrok WSA z 14 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3851/06).

Korekta deklaracji a decyzja organu podatkowego

Warto wspomnieć o przypadku, gdy organ podatkowy wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego. W momencie, w którym decyzja taka stanie się ostateczna, zawarte w niej rozstrzygnięcie zastępuje zobowiązanie zadeklarowane przez podatnika np. w złożonym zeznaniu.

Instytucja korekty deklaracji (...) może być skutecznie wykorzystywana, dopóki prawnie wiążąca jest wysokość zobowiązania wynikająca z samoobliczenia przeprowadzonego przez podatnika. Wejście w miejsce tego samoobliczenia ostatecznej decyzji podatkowej usuwa z obrotu prawnego przedmiot potencjalnej korekty. Podatek, do którego zapłaty zobowiązany jest podatnik, nie wynika już bowiem z deklaracji podatkowej, tylko z decyzji organu. Dlatego wszelkie zmiany związane z tym podatkiem mogą być dokonywane jedynie poprzez zmianę decyzji ostatecznej przy respektowaniu zasady trwałości takiej decyzji (wyrok NSA z 18 kwietnia 2005 r., sygn. akt FSK 1787/04).

Kiedy nie można składać korekty

Należy pamiętać, że nie zawsze będziemy mogli złożyć skuteczną korektę zeznania.

Uprawnienie do skorygowania deklaracji:

• ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą; korekta złożona w tym przypadku nie wywołuje skutków prawnych;

• przysługuje nadal po zakończeniu:

- kontroli podatkowej,

- postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

A zatem czas trwania kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego uniemożliwi złożenie korekty zeznania. Jednak trzeba pamiętać, że nie dotyczy to czynności sprawdzających. Czynności sprawdzające nie są tożsame z kontrolą podatkową ani z postępowaniem i nie stanowią przeszkody w skutecznym złożeniu korekty deklaracji podatkowej.

Wniosek o stwierdzenie nadpłaty

Może się zdarzyć, że podatnik po złożeniu zeznania CIT-8 zorientuje się, że zapłacił za wysoki podatek. Wystąpi wówczas nadpłata, która w tym przypadku powstanie z dniem złożenia zeznania. Przy czym „dzień złożenia deklaracji” oznacza w tym przypadku dzień rzeczywistego otrzymania deklaracji przez organ podatkowy (patrz: wyrok WSA z 18 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Gd 31/08).

Organizacja może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku m.in. w przypadku, gdy w złożonym zeznaniu wykazała zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłaciła zadeklarowany podatek albo wykazała nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej (art. 75 § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej).

UWAGA!

Równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty należy złożyć skorygowane zeznanie.

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty nie może zostać wszczęte w czasie trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej oraz w okresie między zakończeniem kontroli a wszczęciem postępowania - w zakresie zobowiązań podatkowych, których dotyczy postępowanie lub kontrola.

Wzór. Wniosek o stwierdzenie nadpłaty

Kliknij aby zobaczyć ilustrację.

Czego możemy się obawiać, składając korektę

Pamiętajmy, że złożenie korekty zeznania wraz z uzasadnieniem lub wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą mogą zasugerować organowi podatkowemu istnienie innych nieprawidłowości mogących mieć wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego.

W sytuacji gdy organ po złożeniu przez stronę deklaracji korygującej poweźmie wątpliwości co do wykazanego w niej zobowiązania lub kwoty zwrotu podatku, powinien wszcząć postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego za dany okres obrachunkowy (wyrok NSA z 7 lutego 2003 r., sygn. akt I SA/Gd 419/00).

Ile mamy czasu na złożenie korekty

Zobowiązania podatkowe przedawniają się z upływem 5 lat.

Oznacza to, że organizacja ma 5 lat na złożenie korekty zeznania. Dotyczy to również nadpłaty podatku.

Jak stanowi art. 80 Ordynacji podatkowej, prawo do zwrotu nadpłaty podatku wygasa po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jej zwrotu.

Po upływie tego terminu wygasa również prawo do złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych oraz możliwość zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych.

UWAGA!

Złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty, zwrot nadpłaty lub zaliczenie jej na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych przerywa bieg terminu do zwrotu nadpłaty.

Odsetki za zwłokę

W terminie do złożenia zeznania organizacja powinna - poza złożeniem zeznania - także wpłacić wynikający z niego podatek. Oznacza to, że jeśli organizacja złoży korektę zeznania przed terminem złożenia zeznania (tj. zwykle przed 31 marca), to nie zapłaci ewentualnych odsetek za zwłokę, jeśli korekta dotyczy zaniżenia podatku. W przeciwnym razie należy zapłacić odsetki za zwłokę.

Trzeba w tym miejscu przypomnieć o regulacji obowiązującej od 1 stycznia 2009 r. dotyczącej obniżonej stawki odsetek za zwłokę. W przypadku złożenia prawnie skutecznej korekty deklaracji (wraz z uzasadnieniem przyczyn korekty) i zapłaty w całości, w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty, zaległości podatkowej, możemy zastosować obniżoną stawkę odsetek za zwłokę w wysokości 75% stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. Stawka tych odsetek jest zaokrąglana w górę do dwóch miejsc po przecinku (art. 56 § 1a Ordynacji podatkowej).

Obniżonej stawki nie stosuje się do korekty deklaracji:

• złożonej po doręczeniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, a w przypadkach gdy nie stosuje się zawiadomienia - po zakończeniu kontroli podatkowej,

• dokonanej w wyniku czynności sprawdzających.

Odsetki za zwłokę z zastosowaniem obniżonej stawki odsetek za zwłokę są naliczane według wzoru:

gdzie poszczególne symbole i liczby oznaczają:

Kz - kwotę zaległości,

L - liczbę dni zwłoki,

O₁ - obniżoną stawkę odsetek za zwłokę w stosunku rocznym,

365 - liczbę dni w roku,

On - kwotę odsetek,

Opz - kwotę odsetek po zaokrągleniu.

UWAGA!

W przypadku zaległości podatkowej istniejącej w okresach, w których obowiązywały różne obniżone stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych, odsetki są naliczane według wzoru odrębnie za każdy z tych okresów. Zaokrągleniu podlega suma odsetek za poszczególne okresy.

ODSETKI ZA ZWŁOKĘ OBOWIĄZUJĄCE OBECNIE WYNOSZĄ:

• 11% - stawka zwykła,

• 8,25% - stawka obniżona.

Odsetki według tych stawek należy obliczać od 26 lutego 2009 r.

Podpisywanie deklaracji przez pełnomocnika

Warto wspomnieć o możliwości podpisywania deklaracji (zeznań) przez pełnomocnika. Możliwość taka istnieje, jeśli odrębne przepisy nie stanowią inaczej (art. 80a Ordynacji podatkowej).

Pełnomocnictwo do podpisywania zeznań oraz zawiadomienie o odwołaniu tego pełnomocnictwa organizacja powinna złożyć organowi podatkowemu właściwemu w sprawach podatku dochodowego.

Jeżeli przepisy prawa podatkowego wymagają podpisania deklaracji przez więcej niż jedną osobę, pełnomocnictwo do podpisania tej deklaracji jest skuteczne, jeżeli udzieliły go wszystkie osoby.

W kwestiach dotyczących pełnomocnictwa do podpisywania deklaracji stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące pełnomocnictwa w postępowaniu podatkowym.

W związku z tym, jeśli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, podpisanie deklaracji przez pełnomocnika zwalnia organizację z obowiązku podpisania deklaracji.

Podstawy prawne:

- ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11

- ustawa z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320

- rozporządzenie Ministra Finansów z 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach - Dz.U. Nr 165, poz. 1373; ost.zm. Dz.U. z 2008 r. Nr 236, poz. 1633