Jednostki, które stosują Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR), zobowiązane są do stosowania interpretacji KIMSF nr 4 (czyli wydanej prze Komisję ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej). Nakazuje ona firmom ustalanie, czy podpisywane przez nie umowy zawierają elementy leasingu. Oznacza to, że umowy dotyczące transakcji (serii powiązanych transakcji), które nie mają prawnej formy leasingu, mogą zawierać leasing, co zobowiązuje do ich odpowiedniego ujęcia w księgach rachunkowych. Są to umowy, które przekazują prawo do użytkowania składnika aktywów w zamian za zapłatę (serię płatności).
Przykładem mogą być umowy typu bierz lub płać (take-or-pay), czyli nabywca musi dokonać zapłaty bez względu na to, czy odbiera dostawę wynikającą z umowy (często tego typu kontrakty zawierane są w przemyśle energetycznym i dotyczą nabycia zasadniczo całej produkcji wytworzonej przez generator energii elektrycznej dostawcy). Jeżeli umowa zawiera leasing, strony umowy powinny stosować MSR nr 17 do leasingowego elementu umowy.
Zdaniem Barbary Misterskiej-Dragan, prezes Misters Audytor, ponieważ jest to stosunkowo nowa interpretacja, wiele firm jeszcze z niej nie korzysta. Dodaje, że firmy, które zawierają umowy najmu czy dzierżawy, rzadko kojarzą je z umowami leasingu.
Interpretacja może być pomocna przykładowo w sytuacji, w której dostawca infrastruktury telekomunikacyjnej przekazuje nabywcy prawo do światłowodów na 20 lat za opłatą uiszczoną z góry.
- Powstaje bowiem problem, kto powinien ewidencjonować środek trwały - twierdzi rozmówczyni. KIMSF nr 4 odpowiada na takie pytanie.
Skoro firma telekomunikacyjna przekazuje prawo do użytkowania danego składnika, którym są światłowody, a druga strona generuje korzyści ekonomiczne przy wykorzystywaniu tego składnika i ma prawo do bezwzględnego z niego korzystania przez okres 20 lat, powstaje umowa, która zawiera w sobie leasing.
Ekspert wyjaśnia, że jeżeli wszelkie korzyści przechodzą na korzystającego, to wtedy będziemy mieli do czynienia z leasingiem finansowym. Oznacza to, że to korzystający ma prawo do wykazywania w księgach rachunkowych środka trwałego i jego amortyzacji.
Brak zastosowania interpretacji będzie wpływał niekorzystnie na wykazywane w bilansie składniki aktywów.
Ważne!
Jeżeli wszelkie korzyści przechodzą na korzystającego, to wtedy będziemy mieli do czynienia z leasingiem finansowym. Oznacza to, że to korzystający ma prawo do wykazywania w księgach rachunkowych środka trwałego i jego amortyzacji
AGNIESZKA POKOJSKA
agnieszka.pokojska@infor.pl