rada
Jeżeli w wyniku przeprowadzonych prac na torach ich wartość techniczna i użytkowa będzie wyższa, należy poniesione wydatki zakwalifikować jako inwestycje w obcych środkach trwałych.
uzasadnienie
Według ustawy o rachunkowości do środków trwałych zalicza się również ulepszenia w obcych środkach trwałych. Ulepszenie w obcych środkach trwałych obejmuje ogół kosztów poniesionych przez jednostkę na przystosowanie niebędącego jej własnością środka trwałego do używania na własne potrzeby.
Kwalifikowanie kosztów do określonej kategorii opiera się na kryteriach technicznych (zależy od rodzaju wykonywanych robót).
Wszystko więc zależy od tego, czy w wyniku przeprowadzonych prac wzrosła wartość techniczna i użytkowa dzierżawionego środka trwałego i czy w związku z tym spółka osiągnie w przyszłości wymierne korzyści. Jeśli tak, to mówimy o ulepszeniu i wszelkie wydatki poniesione na ten cel stanowią inwestycje w obcych środkach trwałych odpisywane w koszty w postaci odpisów amortyzacyjnych.
Ulepszenie czy modernizacja to trwałe unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, a także przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażających się w poprawie standardu użytkowego, technicznego lub obniżce kosztów eksploatacji.
Przepisy podatkowe jako ulepszenie traktują przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację, jednak nie precyzują znaczenia tych pojęć.
Koszty rozbudowy, przebudowy i modernizacji użytkowanych środków trwałych są kosztami inwestycji zwiększającymi ich wartość początkową. Oznacza to, że wydatków takich nie można zaliczyć bezpośrednio do kosztów.
Z kolei wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, wraz z wymianą zużytych składników technicznych, można uznać za remont. Koszty wszelkich remontów i konserwacji użytkowanych środków trwałych są kosztami działalności eksploatacyjnej, niezależnie od wielkości tych kosztów i od wartości remontowanych środków trwałych.
W przytoczonym problemie poniesione wydatki służą dostosowaniu dzierżawionej bocznicy do obecnie obowiązujących wymogów kolejowych. Jeżeli przeprowadzone prace zwiększą wartość techniczną i użytkową torów - będzie to ulepszenie. W związku z tym wydatki na ulepszenia w obcych środkach trwałych do czasu zakończenia prac ewidencjonowane są na koncie „Środki trwałe w budowie” według ogólnych zasad.
Wn „Środki trwałe w budowie”,
Ma „Rozrachunki z dostawcami”.
W przypadku remontu ewidencja będzie następująca:
Wn Różne konta kosztów,
Ma „Rozrachunki z dostawcami”.
Jeśli spółka potraktuje przeprowadzone prace jako ulepszenie użytkowanego środka trwałego, to po zakończeniu prac następuje przeksięgowanie poniesionych nakładów na konto „Inwestycje w obcych środkach trwałych”.
Wn „Inwestycje w obcych środkach trwałych”,
Ma „Środki trwałe w budowie”.
Ewidencja amortyzacji przebiega jak przy odpisach od własnych środków trwałych.
UWAGA!
Inwestycji w obcych środkach trwałych nie można amortyzować jednorazowo.
Dla celów podatkowych inwestycje w obcych środkach trwałych można amortyzować według indywidualnych stawek, z tym że dla:
l inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat,
l środków trwałych zaliczonych do grup 3-6 i 8 Klasyfikacji okres amortyzacji nie może być krótszy niż:
- 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł,
- 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł,
- 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach,
l środków transportu, w tym samochodów osobowych, okres amortyzacji nie może być krótszy niż 30 miesięcy.
Bocznica kolejowa należy do grupy drugiej Klasyfikacji Środków Trwałych - do obiektów inżynierii lądowej i wodnej, symbol KŚT 221 - drogi szynowe.
Przykład 1
Spółka poniosła wydatki na dostosowanie bocznicy kolejowej do wymogów UE, w związku z czym wartość użytkowa i techniczna bocznicy wzrosła. Wydatki te spełniają kryteria inwestycji w obcych środkach trwałych. Spółka prowadzi ewidencję na kontach zespołu 4 i 5 i sporządza rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym.
Firma zewnętrzna wykonująca remont wystawiła fakturę VAT:
wartość netto - 10 000 zł,
VAT naliczony - 2200 zł,
wartość brutto - 12 200 zł.
Wartość prac remontowych wykonanych we własnym zakresie według rzeczywistych kosztów wytworzenia zaksięgowano na koncie „Koszty działalności pomocniczej” - 5000 zł.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Przykład 2
Spółka przeprowadziła remont bocznicy kolejowej, w wyniku którego odtworzono pierwotny stan techniczny i użytkowy. Dla prac wykonanych we własnym zakresie ustalono tylko koszty wykorzystanych materiałów.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
Maryla Piotrowska
księgowa z licencją MF
Podstawa prawna:
- art. 16a, 16g, 16j ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 251, poz. 1847
- art. 3 pkt 8 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - j.t. Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 88, poz. 587
- art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. c) ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540