Dodał, że wcześniejsze wprowadzenie budżetu zadaniowego będzie możliwe, jeżeli prace nad jego wdrożeniem będą prowadzone tak sprawnie jak dotychczas. "Nie wolno, by tego typu reformy, nad których przygotowaniem pracują tysiące ludzi, trwały zbyt długo" - zaznaczył Perczyński. Wyjaśnił, że wprowadzenie budżetowania zadaniowego służy strategicznemu zarządzaniu państwem. "Unia Europejska pokazuje, że wprowadzenie budżetu zadaniowego jest właściwym kierunkiem reformowania finansów publicznych" - powiedział koordynator.
Z wcześniejszych informacji resortu finansów wynika, że MF chce, by ustawa budżetowa na 2012 rok była napisana w dwóch wersjach - w układzie tradycyjnym oraz zadaniowym. Dotychczas wszystkie ustawy budżetowe były pisane i realizowane w ujęciu tradycyjnym. Projekt przyszłorocznej ustawy po raz pierwszy, oprócz tradycyjnego uzasadnienia, zawiera także uzasadnienie zadaniowe.
Budżet tradycyjny jest rocznym planem finansowym uwzględniającym planowane dochody i wydatki, którego struktura jest mało czytelna. Zawiera 85 części, 33 działy, 576 rozdziałów. Oznacza to, że niektóre wydatki państwa, np. socjalne, mogą się znaleźć w kilku różnych pozycjach, co utrudnia ich odnalezienie. Dysponenci środków budżetowych nie są rozliczani z realizacji zadania, ale wydatkowania pieniędzy.
Budżet zadaniowy jest skonsolidowanym planem wydatków sektora finansów publicznych sporządzanym w horyzoncie dłuższym niż rok, w układzie funkcji państwa, zadań i podzadań. Zawiera elastyczny i przejrzysty układ wydatków na realizację 22 funkcji państwa (np. funkcji socjalnej), 151 zadań i 599 podzadań. Przy realizacji zadań w takim budżecie stosuje się tzw. mierniki, które pozwalają badać stopień realizacji założonych celów.
"Dopasowanie właściwych mierników do celów jest piętą achillesową przy tworzeniu budżetu zadaniowego" - powiedział Perczyński.
W praktyce wykonanie budżetu zadaniowego polega na tym, że pieniądze przekazywane są na realizację konkretnych celów, np. inwestycji kolejowej. Nie są to jednak środki na inwestycję jako taką, ale np. na budowę określonego odcinka torów. Miernikiem wykonania takiego zadania może być np. skrócenie czasu przejazdu pociągów na tym odcinku.