W październiku 2001 r., KE została poinformowana o porozumieniu zawartym w grudniu 2000 r. pomiędzy belgijskimi władzami podatkowymi (Inspection Speciale des Impost) a UMICORE SA. W związku z prośbami KE o udzielenie informacji dotyczących sprawy, belgijskie władze podatkowe potwierdziły zawarcie porozumienia, które w ich opinii nie stanowiło żadnych korzyści podatkowych dla UMICORE.
Wstępne postępowanie przeprowadzone przez KE wykazało, że belgijskie władze podatkowe początkowo uznały, że UMICORE w niewłaściwy sposób zastosowało zwolnienie z podatku VAT do określonych transakcji sprzedaży srebra na rzecz przedsiębiorstw z innych państw członkowskich. W związku z tym, UMICORE otrzymało wezwanie do zapłaty 20 mln EURO z tytułu podatku VAT. Jednak, po kilku miesiącach negocjacji i zbadaniu okoliczności transakcji, belgijskie władze podatkowe zawarły 21 grudnia 2000 r. porozumienie ze spółką, zgodnie z którym spółka miała zapłacić karę grzywny w wysokości 10 mln EURO.
W grudniu 2003 r., KE wszczęła kolejne postępowanie w związku z zaistnieniem podejrzenia, że porozumienie pomiędzy belgijskimi władzami a UMICORE może stanowić pomoc państwową. W swoim postępowaniu KE określiła 4 rodzaje transakcji, które były przedmiotem sporu w zakresie ponadgranicznych transakcji obrotu srebrem, i przeprowadziła szczegółową analizę okoliczności z uwzględnieniem przepisów podatkowych znajdujących do nich zastosowanie. W wyniku tej analizy KE ustaliła, że w przypadku określonych transakcji było możliwe zastosowanie ulgi podatkowej w zakresie podatku VAT, i w związku z tym porozumienie nie przyniosło UMICORE żadnych korzyści podatkowych. W związku z powyższym KE uznała, że porozumienie między belgijskimi władzami podatkowymi a UMICORE nie stanowi pomocy państwowej.
Joanna Sidor
prawnik