Szczegółowe zasady i warunki wykonywania zawodu rzecznika patentowego reguluje ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509 z późn. zm.), której znacząca nowelizacja weszła w życie 26 stycznia 2011 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 197, poz. 1308, dalej „nowelizacja”).
Nowelizacja dostosowała polskie prawo do prawa unijnego, regulując możliwość wykonywania czynności z zakresu spraw własności przemysłowej w Polsce przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej posiadających odpowiednie kwalifikacje.
Na listę rzeczników patentowych może być wpisany obywatel państwa członkowskiego UE, który ma pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z pełni praw publicznych, jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu rzecznika patentowego, a jego kwalifikacje do wykonywania zawodu rzecznika patentowego zostały uznane, na zasadach określonych w ustawie z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2008 r. Nr 63, poz. 394) oraz który posługuje się językiem polskim w stopniu niezbędnym do wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności umożliwiającym w ramach wykonywania zawodu występowanie w charakterze pełnomocnika w postępowaniach przed Urzędem Patentowym, a także w postępowaniu sądowym i sądowo- administracyjnym.
Pomoc jaką świadczy rzecznik patentowy została określona nowelizacją jako pomoc prawna i pomoc techniczna. Przy czym pierwsza z nich, pomoc prawna polega w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, badaniu stanu prawnego przedmiotów własności przemysłowej, zastępstwie prawnym i procesowym. Pomocy techniczna zaś polega przede wszystkim na opracowywaniu opisów technicznych zgłoszeń do ochrony przedmiotów działalności twórczej przeznaczonych do przemysłowego wykorzystywania, badaniu zakresu ich ochrony oraz prowadzeniu poszukiwań dotyczących stanu techniki.
W nowelizacji dookreślono również kwestie związane z tajemnica zawodową. Rzecznik patentowy nie może zostać zwolniony z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej co do faktów, o których dowiedział się, udzielając pomocy w sprawach własności przemysłowej. Jednak nie dotyczy to informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 276 ze zm.) w zakresie określonym tymi przepisami.
Podsumowując należy wskazać, że nowelizacja rozszerzy dostęp do wykonywania zawodu rzecznika patentowego w Polsce, co miejmy nadzieję spowoduje większą konkurencyjność oraz wyższy standard usług świadczonych przez rzeczników patentowych.
Aneta Wrona-Kłoczko
aplikant radcowski
M. Szulikowski i Partnerzy Kancelaria Prawna