W pierwszym przypadku zakupy na zapas będą podstawą odliczenia, nawet jeśli remont odłożymy na przyszły rok. W drugim, faktury wystawione przez ekipę remontową po nowym roku nie pozwolą na odliczenie wydatków.
W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdziemy katalogu wydatków, które można odliczyć. Precyzuje je specjalne rozporządzenie z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz.U. nr 156, poz. 788).
Za wydatki uprawniające do ulgi uważa się wydatki poniesione na:
• zakup materiałów i urządzeń,
• zakup usług obejmujących: wykonanie ekspertyzy, opinii, projektu, transport materiałów i urządzeń, wykonawstwo robót,
• najem sprzętu budowlanego,
• opłaty administracyjne i inne opłaty wynikające z odrębnych przepisów.
Wszystkie te wydatki muszą mieć związek z robotami wymienionymi w trzech załącznikach rozporządzenia.
Odliczeniu podlegają tylko wydatki poniesione w danym roku podatkowym. W przypadku wydatków na materiały budowlane nic nie stoi na przeszkodzie, żeby kupić je na zapas. Ustawa nie wymaga, żeby zostały one zużyte w roku zakupienia. Ważne jest, żeby faktura dokumentująca zakup materiałów budowlanych była wystawiona do końca roku.
Z trochę inną sytuacją będziemy mieli do czynienia w przypadku robót budowlanych. Wydatki poniesione na usługi będą podlegały odliczeniu tylko wtedy, gdy wykonawca wystawi fakturę do końca roku. Realizację remontu można oczywiście przenieść na rok następny, ale zapłata za remont dla fachowców nie powiększy odliczenia.
Aleksandra Tarka