Do 30 kwietnia powinny złożyć roczne zeznanie PIT również osoby, które w 2006 roku pracowały za granicą.
Termin rozliczenia rocznego za 2006 rok przypadający na 30 kwietnia dotyczy nie tylko podatników, którzy osiągnęli wynagrodzenie pracując w Polsce, ale też pracujących za granicą, którzy zachowali rezydencję podatkową w Polsce. W szczególności dotyczy to osób pracujących w krajach, z którymi obowiązywała w 2006 roku metoda unikania podwójnego opodatkowania określana jako tzw. kredyt podatkowy (m.in. Wielka Brytania).
Kredyt podatkowy
Metoda ta oznacza najczęściej konieczność dopłacenia co najmniej różnicy między podatkiem zapłaconym już za granicą a wynikającym z polskiej skali podatkowej (przewidującej - ze względu na duże różnice w wysokości polskich płac oraz np. płac angielskich - wyższe stawki w stosunku do skali zagranicznej).
Sposoby obniżenia dochodu
Jeżeli więc mamy do rozliczenia dochody z ubiegłego roku uzyskane w kraju, w którym obowiązywała w 2006 roku metoda kredytu podatkowego, warto zwrócić uwagę na niektóre możliwości obniżenia dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.
Pierwszą jest możliwość zwolnienia z opodatkowania w Polsce dochodu w wysokości równowartości 30 diet za podróż służbową do danego kraju (dla Wielkiej Brytanii dieta dzienna to 32 GBP) lub równowartości 1/3 diety dziennej za cały okres pracy za granicą. Dla podatników pracujących za granicą dłużej niż trzy miesiące bardziej korzystna jest opcja druga.
Warto też zwrócić uwagę na kwestię odliczania składek ubezpieczenia społecznego od dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce. Osoby pracujące za granicą często płacą składki ubezpieczeniowe właśnie w tym kraju.
Kłopotliwe zagraniczne składki
Niestety, obecnie polskie przepisy podatkowe pozwalają odliczyć od dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce składki ubepieczeniowe płacone wyłącznie w Polsce, tj. do ZUS. W niedawnym wyroku Europejski Trybunał Sprawiedliwości wydał orzeczenie, w którym określił podobne ograniczenia w duńskim systemie podatkowym jako niezgodne z prawem traktatowym ograniczenie swobodnego przepływu osób.
Orzeczenie to daje podstawę do kwestionowania zgodności z prawem wspólnotowym również polskich przepisów uniemożliwiających odliczanie składek ubepieczeniowych płaconych w innych krajach UE.
Złożenie zeznania wraz z odliczeniem zagranicznych składek ubezpieczeniowych rodzi jednak ryzyko sporu z urzędem skarbowym i powstania zaległości podatkowej. Dlatego bezpieczniejszą opcją (choć wymagającą zapłacenia wyższego podatku) jest skorygowanie złożonego zeznania o zapłacone za granicą składki ubepieczeniowe i wystąpienie o nadpłatę podatku.
Adam Allen