Stan faktyczny i stanowisko podatnika
Według strony, zwrot różnicy podatku od towarów i usług może być dokonany przez urząd skarbowy w ciągu 25 dni od dnia złożenia deklaracji VAT-7 także w sytuacji, gdy podatnik złożył wniosek o ten zwrot w wysokości innej (mniejszej) niż wynikająca z deklaracji.
Zdaniem strony, w deklaracji VAT-7 podana jest ogólna kwota do zwrotu w terminie 60 dni, natomiast kwotę do zwrotu w terminie przyspieszonym należy podać w załączonym wniosku.
Stanowisko dyrektora izby skarbowej
(...) Podstawowym terminem zwrotu, określonym w art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, jest termin 60-dniowy, liczony od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Podatnik może ubiegać się o bezpośredni zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni w następujących sytuacjach: w przypadku nabycia towarów i usług zaliczanych przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji - w wysokości nie wyższej od kwoty stanowiącej wysokość kwoty podatku naliczonego od nabycia towarów i usług, które są zaliczane przez podatnika do tych środków, bądź w przypadku gdy podatnik wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu stawkami niższymi niż 22 proc. - w wysokości stanowiącej 22 proc. obrotu opodatkowanego stawkami niższymi niż podstawowa, w przypadku nabycia gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostaną one zaliczone do środków trwałych nabywcy, oraz w przypadku uzyskania obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, uprawniających do odliczenia podatku naliczonego na terytorium Polski.
Na umotywowany wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją podatkową urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, a w przypadku kwoty, o której mowa w ust. 3 - w terminie 60 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:
1) faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1807 z późn.zm.),
2) dokumentów celnych oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
3) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji
- przy czym przepis ust. 2 zdanie drugie i trzecie stosuje się odpowiednio.
Powyższy przepis art. 87 ust. 6 ustawy o VAT wymaga więc, aby „kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji” wynikały z faktur, które zostały w całości zapłacone. Oznacza to, że ustawodawca żąda, aby wszystkie faktury - a nie tylko te odnoszące się do uprawnienia podatnika otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego, z których wynika podatek naliczony wykazany w deklaracji - zostały w całości zapłacone.
A zatem - w opinii Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie - podatnik może oczywiście żądać przyspieszonego zwrotu tylko części różnicy podatku, ale pokrycie w zapłaconych fakturach musi mieć cały podatek naliczony wykazany w deklaracji VAT-7.