Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Wynika to z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej ustawa o VAT). Wspomniana podstawa opodatkowania, o której mowa w art. 31 ust. 1, obejmuje:
- podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
- wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
Przepis ten zawarty jest w art. 31 ust. 2 ustawy o VAT.
Warto również pamiętać o kolejnej regulacji znajdującej się w art. 31 ust. 3 ustawy. Otóż stanowi ona, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 31 ust. 1, odpowiednio stosuje się przepis art. 29 ust. 4 ustawy o VAT. A zgodnie z tym ostatnim unormowaniem obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont). Zmniejsza się też o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.
Istotna regulacja zawarta jest w art. 31 ust. 4 ustawy o VAT. Jeżeli po dokonaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, nabywca otrzymuje zwrot podatku akcyzowego zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego wysłano lub transportowano towary, podstawę opodatkowania pomniejsza się o kwotę zwróconej akcyzy. Przy czym podatnik ma obowiązek udowodnić na podstawie posiadanych dokumentów, że otrzymał zwrot podatku akcyzowego.
Ważne!
Podatnik ma obowiązek udowodnić na podstawie posiadanych dokumentów, że otrzymał zwrot podatku akcyzowego
Krzysztof Tomaszewski