Skarżący, prowadzący działalność gospodarczą w miejscowości nadmorskiej, postawił na okres sezonu letniego przykrycie namiotowe, w którym prowadził sprzedaż. Organ podatkowy, po złożeniu przez podatnika deklaracji podatkowej, odmówił wszczęcia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości. Swoje stanowisko uzasadnił tym, że skoro obiekt jest tymczasowy, to nie stanowi przedmiotu opodatkowania, a co za tym idzie, skarżący nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości. Nie jest on zatem stroną postępowania podatkowego. Dlatego też postępowanie nie może być wszczęte.
Podatnik odwołał się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. W skardze wskazał, że obiekt, którego jest właścicielem, jest budowlą na stałe przytwierdzoną do podłoża i przystosowaną do zamieszkiwania obsługi, a więc powinien on stanowić przedmiot opodatkowania.
WSA podzielił zdanie podatnika. Po przeanalizowaniu stanu faktycznego stwierdził, że skarżący jest właścicielem obiektu budowlanego, który należy kwalifikować jako budowlę. To, że jest to obiekt tymczasowy, nie ma znaczenia dla potrzeb podatkowych. Każdy obiekt budowlany może mieć charakter tymczasowy. Tymczasowość nie przesądza bowiem o tym, czy dany obiekt jest przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości.
Sygn. akt I SA/Sz 844/06