Sprawa dotyczyła podatku dochodowego od osób prawnych za 2004 i 2005 rok. W toku kontroli podatkowej w spółce ustalono nieprawidłowości w wykazaniu przychodu za 2005 rok. Spółka w 2004 roku zawarła umowę przedwstępną zobowiązującą ją do przeniesienia w 2005 roku własności nieruchomości. Następnie wystawiła faktury w 2004 roku z tytułu zapłaty zaliczek na poczet przyszłej ceny sprzedaży, a otrzymane zaliczki uznała za przychody ze sprzedaży środków trwałych i odprowadziła CIT za 2004 rok. Umowa przeniesienia własności została zawarta w 2005 roku. Wówczas spółka potraktowała pozostałą część zapłaty jako przychód 2005 roku i odprowadziła podatek w odpowiedniej wysokości.
Organy podatkowe wskazały, że zbycie nastąpiło z datą zawarcia umowy przeniesienia własności w formie aktu notarialnego. Zaliczki były jedynie przedpłatą, a faktyczne świadczenie nastąpiło dopiero w 2005 roku. W związku z tym organy określiły spółce stratę za 2004 rok i zobowiązanie podatkowe za 2005 rok.
WSA we Wrocławiu podzielił stanowisko organów podatkowych i wskazał, że zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Zatem przychodem należnym jest przychód otrzymany z tytułu przeniesienia własności nieruchomości. Czynności tej dokonano zaś dopiero w 2005 roku, sporządzając akt notarialny. Zaliczki, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, nie są przychodem należnym w rozumieniu ustawy.n
Sygn. akt I SA/Wr 381/07