Zgodnie z Ustawą Kodeks wyborczy, członkowi komisji wyborczej, w związku z wykonywaniem zadań, przysługuje prawo do 5 dni zwolnienia od pracy, ale bez prawa do wynagrodzenia. Za czas takiej nieobecności pracownik zachowuje jednak inne prawa pracownicze, tj. prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz uprawnienia ze stosunku pracy.
"Jeśli członek komisji wyborczej chce skorzystać z przysługujących mu dni wolnych, powinien co najmniej na 3 dni przed przewidywanym terminem nieobecności w pracy, uprzedzić, w formie pisemnej, pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy. Pracodawca nie może odmówić udzielenia takiego zwolnienia" – wskazała Barbara Nieszporek z działu rachunkowości katowickiej firmy konsultingowej Grupa Gumułka.
Pracownik musi też pamiętać, by nie później niż następnego dnia po upływie okresu nieobecności w pracy, dostarczyć pracodawcy - podpisane przez przewodniczącego komisji wyborczej i opatrzone pieczęcią obwodowej komisji wyborczej - zaświadczenie usprawiedliwiające jego nieobecność w pracy.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami za pracę w terytorialnych i obwodowych komisjach wyborczych przysługują diety oraz zwrot kosztów. W przypadku wyborów na Prezydenta RP zarobki za pracę w komisji wyborczej wynoszą od 160 do 200 zł. Kwoty te dotyczą zarówno pierwszej, jak i drugiej tury wyborów.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów są wolne od podatku dochodowego, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2280 zł. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta wypłacając dietę za pracę w komisji wyborczej nie będzie więc obowiązany do poboru podatku z tego tytułu. Powinien jedynie sporządzić informację PIT-R, w której ujmuje się m.in. wymienione diety (nawet jeśli korzystają one ze zwolnienia od podatku) i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika.
Wynagrodzenia tego co do zasady nie ujmuje się rocznym zeznaniu podatkowym. Jednak podatnicy, którzy otrzymali informację PIT-R od więcej niż jednego płatnika, a suma kwot z nich wynikająca przekracza w skali danego miesiąca 2280 zł, powinni kwotę nadwyżki uwzględnić w zeznaniu rocznym i opodatkować wraz z innymi dochodami opodatkowanymi według skali podatkowej – wskazują eksperci Grupy Gumułka.(PAP)