Pierwsza podjęta na etacie praca rządzi się szczególnymi prawami. Przykładowo świeżo upieczonemu pracownikowi, który podpisuje swoją pierwszą w życiu umowę o pracę przysługuje nie pełny, a wyliczony w proporcji urlop wypoczynkowy.
Kolejną specyficzną zasadą pierwszej pracy jest obowiązująca nowych pracowników, niższa od krajowej, płaca minimalna. Obecnie wysokość wynagrodzenia pracownika w okresie jego pierwszego roku pracy nie może być niższa niż 80 proc. wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 6 ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu). Do okresu jego pierwszej pracy wlicza się wszystkie okresy, za które opłacana była składka ZUS-owska lub zaopatrzenie emerytalne (z tym, że nie liczą się tu umowy o pracę zawarte w celu przygotowania zawodowego), zgodnie z art. 6 ust. 3 ww. ustawy.
W bieżącym roku płaca minimalna wynosi 1850 zł, a co za tym idzie, pracownik w swoim pierwszym roku pracy nie może zarabiać mniej niż 1480 zł (1850 zł x 0,8).
Wraz z 1 stycznia 2017 r. powyższy zapis o 80-proc. dolnym limicie zniknie. Pracownika w pierwszym roku pracy będzie obowiązywała 100-proc. stawka wynagrodzenia minimalnego. Zniknie też ust. 3 przywołanego wyżej artykułu.
Polecamy: Monitor prawa pracy i ubezpieczeń
Taka modyfikacja wpłynie również na obliczanie za nowego pracownika składki na Fundusz Pracy. Nalicza się ją bowiem dopiero wtedy, gdy podstawa wymiaru składek emerytalno-rentowych ubezpieczonego wynosi w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę. Od nowego roku zatem składkę na FP za pracownika w pierwszym roku pracy obliczać będziemy od 100 proc. wartości minimalnej płacy.
Źródło: Tax Care
Zobacz więcej aktualności na IFK Platformie Księgowych i Kadrowych >>