Powszechne ubezpieczenie emerytalne miałoby charakter w pełni repartycyjny, czyli umowy międzypokoleniowej, i stanowiłoby element finansów publicznych, a dodatkowe ubezpieczenie emerytalne miałoby charakter kapitałowy i należałoby do sektora prywatnego. OFE zostałyby przekształcone w fundusze inwestycyjne polskich akcji.
Takie rozwiązanie znajduje swoje uzasadnienie nie tylko w dobrych wynikach OFE, ale też w niskich opłatach pobieranych obecnie przez te instytucje, co może stać się istotnym czynnikiem zwiększającym konkurencyjność pomiędzy instytucjami działającymi na rynku kapitałowym.
- Przedstawiona przez Ministerstwo Rozwoju propozycja jest racjonalna. Przy czym kluczowe znaczenie dla powodzenia zawartej w niej idei będzie miała kwestia zagwarantowania obywatelom, że aktywa przekazane z OFE stanowić będą ich prywatną własność. Jest to warunek konieczny dla przywrócenia podstawowego zaufania do systemu emerytalnego i szerzej- państwa. Jedynie ustawowa gwarancja zmiany charakteru środków publicznych na prywatne może uwiarygodnić planowaną reformę i wzmocnić zaufanie do systemu emerytalnego - mówi Jeremi Mordasewicz, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan.
Niezbędne jest przy tym zadbanie o wprowadzenie co najmniej 12 miesięcznego okresu przejściowego na prawidłową realizację zadań wynikających z zakładanej reformy II filara i konieczność przygotowania się funduszy emerytalnych do nowej roli po przekształceniu.
Jakiekolwiek związki dodatkowego ubezpieczenia emerytalnego z sektorem publicznym, zarówno organizacyjne jak i finansowe, będą zniechęcać do przystąpienia. Dlatego Lewiatan negatywnie ocenia propozycję powierzenia zarządzania dodatkowymi ubezpieczeniami emerytalnymi państwowemu Polskiemu Funduszowi Rozwoju na co najmniej 2 lata.
Zobacz więcej aktualności na IFK Platformie Księgowych i Kadrowych >>