Czy niepobrany i niewpłacony w terminie podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconej przez firmę w 2000 r. dodatkowej odprawy w związku z przejściem pracownika na emeryturę powinien być zapłacony przez podatnika czy płatnika?
Pismo z 12 lipca 2005 r. nr PBB3-415/9-27/2005
ODPOWIEDŹ IS – SKRÓT
W przedstawionej sytuacji podatnik ma obowiązek złożenia korekty zeznania podatkowego za 2000 r., w której wykazane zostaną wszystkie uzyskane w 2000 r. dochody, w tym także podlegający opodatkowaniu przychód z tytułu dodatkowej odprawy emerytalnej.
KOMENTARZ EKSPERTA
Zapłata podatku jest niewątpliwie obowiązkiem podatnika. Płatnik jest jedynie pośrednikiem między podatnikiem a organem podatkowym. Z tego powodu to podatnik powinien ponosić ciężar podatku, a jeżeli na skutek działań płatnika poniósł szkodę (np. w postaci odsetek od zaległości podatkowych), może dochodzić od niego rekompensaty na zasadach przewidzianych w Kodeksie cywilnym.
ODPOWIEDŹ IS – WYCIĄG
Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje:
Zgodnie z art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany, a nie wpłacony.
WAŻNE!
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Przepisem prawa podatkowego, o którym mowa w art. 8 Ordynacji podatkowej, mającym zastosowanie w przedmiotowej sprawie, jest ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Z treści art. 31 updof wynika, że firma jako płatnik zobowiązana była w 2000 r. do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy m.in. od wypłaconej dodatkowej odprawy w związku z przejściem pracownika na emeryturę.
Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że firma od wypłaconej dodatkowej odprawy emerytalnej pobrała jako płatnik zaliczkę na podatek dochodowy.
Wobec tego nie można stwierdzić, że firma jako płatnik nie wykonała obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, tj. w przedmiotowym przypadku w zakresie obliczenia i pobrania od podatnika zaliczki na podatek dochodowy. Nie ponosi zatem odpowiedzialności za niepobrany podatek.
Zgodnie natomiast z art. 26 Ordynacji podatkowej podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za podatki wynikające z zobowiązań podatkowych.
WAŻNE!
Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania.
W przedmiotowym przypadku dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jest dzień złożenia przez podatników zeznania podatkowego za dany rok. Termin złożenia zeznania wynika z art. 45 ust. 1 updof. Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym, według ustalonego wzoru, w terminie do 30 kwietnia następnego roku.
Podatnicy, na których ciąży obowiązek złożenia zeznania, są obowiązani w terminie określonym w ust. 1 wpłacić różnicę między podatkiem należnym od dochodu wynikającego z zeznania a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników (art. 45 ust. 4 tej ustawy).
Zaliczki pobrane przez płatnika w ciągu roku podatkowego podlegają zatem rozliczeniu w zeznaniu rocznym złożonym w terminie, o którym mowa w ww. przepisie.
Faktem jest, że firma nie wykazała w informacji PIT-11 za 2000 r. dodatkowej odprawy emerytalnej i nie dokonała stosownej korekty informacji PIT-11 za 2000 rok.
Zaniedbania pracodawcy nie zwalniają jednak podatnika z obowiązku zapłaty należnego za 2000 r. podatku dochodowego od osób fizycznych.
Żaden bowiem przepis prawa podatkowego nie nakłada na płatnika obowiązku ponownego poboru zaliczki na podatek (zaliczka została pobrana) czy wpłacenia za wprowadzonego w błąd pracownika różnicy między podatkiem należnym od dochodu podatnika (pracownika) a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również zaliczek pobranych przez płatników.
Wobec powyższego konieczne jest złożenie korekty zeznania podatkowego za 2000 r., w której podatnik jest obowiązany wykazać wszystkie uzyskane w 2000 r. dochody, w tym także podlegające opodatkowaniu przychody z tytułu dodatkowej odprawy emerytalnej.
Z treści art. 81a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, mogą skorygować uprzednio złożone zeznanie (deklarację), jeżeli w złożonej deklaracji wykazali zobowiązanie podatkowe w wysokości niższej od należnej albo kwotę nadpłaty lub zwrotu podatku w wysokości większej od należnej.
Aktualna sytuacja materialna podatnika nie może mieć wpływu na wysokość należnych zobowiązań podatkowych, a tym samym nie może być podstawą do korekty dokonanej przez organ pierwszej instancji prawidłowej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Inne pisma dotyczące omawianego zagadnienia, zamieszczone w bazie internetowej:
• DF-3/415/33/04