Dotychczasowe przepisy przewidywały, że prawnik z Unii Europejskiej wpisany na listę prowadzoną przez okręgową radę adwokacką może wykonywać stałą praktykę w kancelarii indywidualnej, w zespole adwokackim, w spółce jawnej, spółce cywilnej, spółce komandytowej lub spółce partnerskiej. Natomiast prawnik z UE wpisany na listę prowadzoną przez radę okręgowej izby radców prawnych może wykonywać stałą praktykę w ramach stosunku pracy, na podstawie umowy cywilnoprawnej, w kancelarii indywidualnej, spółce jawnej, spółce cywilnej, spółce komandytowej lub spółce partnerskiej. W celu wykonywania stałej praktyki prawnicy spoza Unii Europejskiej mogą tworzyć spółki jawne oraz spółki komandytowe.
Natomiast obowiązujące przepisy ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych, ustawy o rzecznikach patentowych oraz ustawy o doradztwie podatkowym przewidują, oprócz wymienionych wyżej form, możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przez prawnika zagranicznego również w formie spółki komandytowo-akcyjnej. Zgodnie z ustawą o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej, termin „prawnik zagraniczny” obejmuje prawnika z UE i prawnika spoza UE.
Stąd konieczność dokonania zmian, które usuną mogące się pojawić wątpliwości interpretacyjne w związku z brakiem zgodności w tym przedmiocie pomiędzy ustawą o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej a ustawą - Prawo o adwokaturze, ustawą o radcach prawnych, ustawą o rzecznikach patentowych oraz ustawą o doradztwie podatkowym.
Zmiana została wprowadzona ustawą z 30 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 178, poz. 1058).
Ustawa weszła w życie 13 września 2011 r.