Prawne podsumowanie października 2012 r.

KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO

W dniu 17 października 2012 r. weszła w życie część przepisów ustawy z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2012 r., poz. 1091), którą:

- na polskie sądy karne i prokuratorów nałożono obowiązek udzielenia organom karnym innych państw członkowskich Unii Europejskiej (dalej „UE”), w określonym przez nie terminie, informacji o postępowaniach karnych prowadzonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej;

- wprowadzono wymóg przeprowadzenia przez polskie sądy karne i prokuratorów konsultacji z właściwymi sądami i innymi organami karnymi państw członkowskich UE oraz wystąpienia z wnioskiem o przejęcie albo przekazanie ścigania karnego w postępowaniach karnych o charakterze transgranicznym;

- wskazano, że Europejska Sieć Sądowa jest organem UE, do którego polskie sądy karne lub prokuratorzy mogą zgłosić się w przypadku powstania wątpliwości u jakiego sądu lub organu karnego państwa członkowskiego UE zasięgnąć informacji o postępowaniach karnych zawierających element transgraniczny;

- wskazano, że Eurojust (tj. European Union's Judicial Cooperation Unit) jest organem UE, który może wydać opinię w przedmiocie wątpliwości polskich sądów karnych lub prokuratorów dotyczących właściwości państwa.

SPÓŁDZIELCZE KASY OSZCZĘDNIOŚCIOWO - KREDYTOWE

W dniu 27 października 2012 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo - kredytowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 855), którą:

- poddano spółdzielcze kasy oszczędnościowo - kredytowe (dalej „SKOK-i) publicznemu nadzorowi państwowemu sprawowanemu przez Komisję Nadzoru Finansowego (dalej „KNF”);

- określono, że w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, SKOK-i będą zobowiązane do przeprowadzenia audytu zewnętrznego i przekazania jego wyników m.in. KNF, Kasie Krajowej (funkcjonującej dotychczas jako Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo - Kredytowa) oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych;

- przewidziano, że członkami SKOK-ów będą mogły być organizacje pozarządowe, jednostki organizacyjne kościołów i związków wyznaniowych posiadające osobowość prawną, spółdzielnie, związki zawodowe oraz wspólnoty mieszkaniowe;

- wskazano, że Kasa Krajowa będzie kontrolować działalność SKOK-ów pod kątem zgodności z ustawą oraz zaleceniami nadzorczymi KNF.

ORZECZNICTWO SN

W dniu 30 marca 2012 r. Sąd Najwyższy (dalej „SN”) podjął uchwałę, w której wskazał kiedy nabywca lokalu mieszkalnego z bonifikatą jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji. Według SN dzieje się tak w sytuacji, gdy nabywca zbył lokal przed upływem pięciu lat od dnia nabycia i w ciągu 12 miesięcy przeznaczył środki uzyskane z jego sprzedaży na spłatę kredytu bankowego zaciągniętego na budowę i wykończenie budynku mieszkalnego, znajdującego się na nieruchomości nabytej przed datą sprzedaży (sygn. akt III CZP 4/12, dalej „uchwała”).

W Uchwale SN zaznaczył, że zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 3b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm., dalej „ustawa o gospodarce nieruchomościami”), zbywanie lub nabywanie nieruchomości oznacza dokonywanie czynności prawnych, na podstawie których następuje przeniesienie własności nieruchomości lub przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej albo oddanie jej w użytkowanie wieczyste. W związku z powyższym SN stwierdził, że wyłączenie obowiązku zwrotu kwoty równej uzyskanej bonifikacie na podstawie art. 68 ust. 2a pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami, może nastąpić jedynie w związku z nabyciem innego lokalu mieszkalnego lub nieruchomości o określonym przeznaczeniu. Nie można zatem skorzystać z przysługującego zwolnienia, jeśli środki uzyskane ze sprzedaży lokalu zostały przeznaczone na zapłatę ceny za lokal nabyty wcześniej lub na spłatę uzyskanego wcześniej kredytu.

ORZECZNICTWO WSA W ŁODZI

W dniu 9 listopada 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej „WSA”) wydał wyrok, z którego wynika, że spłata otrzymana przez jednego spadkobiercę od drugiego przy dziale spadku obejmującego nieruchomość nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości (sygn. akt I SA/Łd 1173/11, dalej „Wyrok”).

W Wyroku WSA zauważył, że od chwili nabycia spadku między współspadkobiercami istnieje wspólność majątku spadkowego, która ma charakter przejściowy, to znaczy istnieje do chwili podziału między spadkobiercami majątku spadkowego (działu spadku). WSA uznał więc, że przez dziedziczenie należy rozumieć zarówno samo nabycie spadku, jak i nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze działu spadku. WSA wskazał, że spłata uzyskana w ramach działu spadku (nieprzekraczająca wartości udziału w spadku) nie jest objęta podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód, gdyż dział spadku mieści się w pojęciu dziedziczenia, które podlega podatkowi od spadków i darowizn.

ORZECZNICTWO TS UE

W dniu 2 maja 2012 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TS UE”) wydał wyrok dotyczący zakresu ochrony programów komputerowych na gruncie prawa autorskiego (sprawa C-406/10 SAS Institute Inc. przeciwko World Programming Ltd).

TS UE uznał, że dyrektywę Rady 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (obecnie wersja skodyfikowana - Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych, Dz. Urz. UE L z 2009 r. 111/16, dalej „Dyrektywa o programach”) należy interpretować w ten sposób, iż ani zbiór funkcji programu komputerowego, ani język programowania i format plików danych używanych w ramach programu komputerowego w celu korzystania z pewnych jego funkcji nie stanowią formy wyrażenia tego programu. Tym samym, TS UE doszedł do wniosku, że elementy te nie podlegają ochronie przyznawanej programom komputerowym przez prawo autorskie w rozumieniu Dyrektywy o programach. Ponadto, zdaniem TS UE osoba, która uzyskała kopię programu komputerowego na podstawie licencji, jest upoważniona bez zezwolenia osoby, której przysługują prawa autorskie do tego programu, do obserwowania, badania lub testowania funkcjonowania tego programu w celu ustalenia jego koncepcji i zasad.

Maciej Szulikowski

radca prawny i partner zarządzający

M. Szulikowski i Partnerzy Kancelaria Prawna