Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1315)
Głównym celem nowelizacji jest implementowanie do polskiego systemu prawnego przepisów tzw. „dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych”, które dotyczą wykonywania działalności polegającej na dostarczaniu audiowizualnych usług medialnych na żądanie (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej nr L332/87 dyrektywa nr 2007/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniająca dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej).
Najważniejszą zmianą wprowadzoną nowelizacją jest dodanie do katalogu usług medialnych nowej usługi, tj. audiowizualnej usługi medialnej na żądanie. W tym celu rozszerzono dotychczasową, ustawową definicję usługi medialnej. Zgodnie z nowym brzmieniem przepisu usługą medialną będzie nie tylko, jak dotąd, usługa w postaci programu, ale także audiowizualna usługa medialna na żądanie. Audiowizualna usługa medialna na żądanie polega na publicznym udostępnianiu treści audiowizualnych na podstawie katalogu, który samodzielnie ustala dostawca usługi. Udostępnianie publiczne audiowizualnej usługi medialnej na żądanie jest niczym innym, jak umożliwianiem ogółowi użytkowników, odbioru w wybranym przez danego użytkownika czasie i na jego życzenie, wybranej audycji ujętej w katalogu usług audiowizualnych na żądanie.
Jednocześnie, warto podkreślić, że definicja nowej usługi została ujęta w sposób, który ma zagwarantować, że nie zostaną nią objęte czynności polegające np. na okazjonalnym udostępnianiu materiałów audiowizualnych przez osoby prywatne. Podmiotami, do których adresowana jest definicja usługi audiowizualnej na żądanie są podmioty, które zajmują się udostępnianiem publicznie treści audiowizualnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Czy usługi związane z badaniami klinicznymi są zwolnione z VAT
Nowe przepisy w zakresie świadczenia usług pocztowych
W jakiej wysokości naliczyć VAT dla usług demontażu
Zgodnie z nowymi przepisami odpowiedzialność redakcyjną za audiowizualną usługę medialną na żądanie ponosi jej dostawca. Dostawca usługi audiowizualnej na żądanie samodzielnie dokonuje wyboru audycji, które ujęte będą w katalogu audycji audiowizualnych dostępnych na żądanie.
Nowelizacja nakłada na podmioty świadczące audiowizualne usługi medialne na żądanie jedynie minimalnie obowiązki informacyjne. Podmioty te zobowiązane są zapewnić swoim użytkownikom łatwy, bezpośredni i stały dostęp do informacji, które umożliwiają identyfikację usługi oraz podmiotu, który ją dostarcza.
Do jednej z ważniejszych kwestii, którą reguluje nowelizacja, należy uregulowanie zasad lokowania produktów w audycjach oraz sponsorowania audycji dostępnych w ramach audiowizualnej usługi medialnej na żądanie. Stosownie do wprowadzonych zmian ww. działania nie mogą naruszać samodzielności i niezależności dostawcy takiej usługi. W praktyce oznacza to, że podmioty dokonujące lokowania produktów lub sponsorujące daną audycję, nie mogą wpływać bezpośrednio na treść samej audycji oraz na jej miejsce w katalogu audiowizualnej usługi medialnej na żądanie.
Podsumowując, nowelizacja stanowi odpowiedź na rozwój usług medialnych, którego doświadczamy w ostatnim czasie, w tym na pojawienie się audiowizualnej usługi medialnej na żądanie. Uregulowanie kwestii prawnych związanych z nowym rodzajem usługi medialnej dostępnej na rynku, ma przede wszystkim za zadanie ujednolicenie przepisów obowiązujących w tym zakresie na terenie całej Unii Europejskiej.
ETS: polska ustawa o zamówieniach publicznych - sprzeczna z prawem UE
Zamówienia publiczne. Co decyduje o wyborze oferty?
Marta Musioł, młodszy prawnik
M. Szulikowski i Partnerzy Kancelaria Prawna