UTRZYMANIE CZYSTOŚCI I PORZĄDKU W GMINACH
6 marca 2013 r. wyszła w życie ustawa z dnia 25 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013 r., poz. 228), na podstawie której:
- umożliwiono gminom przejęcie od właścicieli nieruchomości obowiązków w zakresie odbierania odpadów komunalnych w zamian za uiszczoną przez właścicieli opłatę za gospodarowanie tymi odpadami;
- określono, że w przypadku zorganizowania przez gminy odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości wskazanych w ustawie, opłata za gospodarowanie tymi odpadami komunalnymi może zostać obliczona na podstawie iloczynu liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość lub ilości zużytej wody z danej nieruchomości lub powierzchni lokalu mieszkalnego i stawki opłaty ustalonej w drodze uchwały Rady Gminy;
- wskazano, że Rada Gminy może wprowadzić zwolnienia przedmiotowe, ustanowić dopłaty dla właścicieli nieruchomości wskazanych w ustawie, spełniających ustalone kryteria;
- określono treść, tryb i sposób składania deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
ZINTEGROWANY SYSTEM INFORMACJI O NIERUCHOMOŚCIACH
9 marca 2013 r. wyszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach (Dz. U. z 2013 r., poz. 249), na podstawie którego:
- wskazano, że zintegrowany system informacji o nieruchomościach tworzy się m.in. poprzez utworzenie centralnego repozytorium kopii zbiorów danych ewidencji gruntów i budynków;
- określono treść, formę i sposób przekazywania zawiadomień o zmianach danych, dokonywanych w poszczególnych rejestrach publicznych, które włączone są do zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach;
- przewidziano, że w przypadkach gdy zmianie ulegają dane dotyczące osób fizycznych będących podmiotem ewidencyjnym, zawiadomienie o zmianie danych PESEL jest generowane automatycznie i przekazywane właściwym starostom za pośrednictwem zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach.
CENTRALNY REJESTR FORM OCHRONY PRZYRODY
29 marca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 września 2012 r. w sprawie centralnego rejestru form ochrony przyrody (Dz. U. z 2012 r., poz. 1080), na podstawie którego:
- utworzono nowy rejestr form ochrony przyrody, którym objęte będą: parki narodowe; rezerwaty przyrody; parki krajobrazowe; obszary chronionego krajobrazu; obszary Natura 2000; pomniki przyrody; stanowiska dokumentacyjne; użytki ekologiczne; zespoły przyrodniczo-krajobrazowe; ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów;
- określono zakres informacji gromadzonych w centralnym rejestrze form ochrony przyrody, ze wskazaniem informacji gromadzonych w przypadku poszczególnych form ochrony przyrody;
- wskazano, że dane w rejestrze są gromadzone i aktualizowane w sposób ciągły.
ORZECZNICTWO SĄDU NAJWYŻSZEGO
W dniu 31 marca 2011 r. Sąd Najwyższy (dalej „SN”) podjął uchwałę w pełnym składzie Izby Cywilnej dotyczącą naprawienia szkody wyrządzonej ostateczną decyzją administracyjną wydaną przed dniem 1 września 2004 r. (sygn. akt III CZP 112/10, dalej „Uchwała”).
W Uchwale SN potwierdził, że do roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej ostateczną decyzją administracyjną wydaną przed dniem 1 września 2004 r., której nieważność lub wydanie z naruszeniem art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej „k.p.a.”) stwierdzono po tym dniu, ma nadal zastosowanie art. 160 § 1, 2, 3 i 6 k.p.a. (obecnie przepis już nieobowiązujący). Jednocześnie SN wskazał, że ze względu na zasadę bezpośredniego stosowania nowego prawa, od dnia 1 września 2004 r. właściwe do dochodzenia odszkodowania za szkodę wyrządzoną wadliwą decyzją administracyjną podjętą przed tym dniem jest bez względu na datę wydania ostatecznej decyzji tylko postępowanie przed sądami powszechnymi. Tym samym nie należy dłużej stosować art. 160 § 4 i 5 k.p.a., który przewidywał orzekanie o odszkodowaniu przez organ administracji publicznej. Ponadto, SN wyjaśnił, że jeżeli ostateczna wadliwa decyzja administracyjna została wydana przed dniem wejścia w życie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, tj. przed dniem 17 października 1997 roku (Dz. U z 1997 r. Nr 78, poz. 483 ze zm., dalej „Konstytucja”), odszkodowanie przysługujące na podstawie art. 160 § 1 k.p.a. nie obejmuje korzyści utraconych wskutek jej wydania, choćby ich utrata nastąpiła po wejściu w życie Konstytucji.
DECYZJE PREZESA URZĘDU OCHRONY KONKURENCJI i KONSUMENTÓW
W dniu 30 marca 2012 r. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej „Prezes UOKiK”) wydał decyzję dotyczącą przedsiębiorcy prowadzącego działalność polegającą na sprzedaży kursów korespondencyjnych, w której uznał za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów stosowanie we wzorcu umowy klauzuli: „ESKK zastrzega sobie możliwość zmiany cen w trakcie trwania kursu” (nr RPZ 4/2012, dalej „Decyzja”).
Prezes UOKiK wyjaśniając rozstrzygnięcie podkreślił, że zmiana ceny zawsze stanowi zmianę umowy, zaś powyższa klauzula sugeruje, jakoby przedsiębiorca mógł zmieniać cenę w trakcie trwania umowy, bez prawa odstąpienia od umowy przez konsumenta. Ponadto, Prezes UOKiK uznał postanowienie o treści: „ESKK Sp. z o.o. nie ponosi odpowiedzialności za nieprawidłowości związane z działaniem poczty, zniszczenie lub uszkodzenie przesyłki” za również niedozwolone, zaś jego stosowanie, za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów. W uzasadnieniu Decyzji Prezes UOKiK stwierdził, że powyższe praktyki naruszały zbiorowe interesy konsumentów, zwłaszcza dlatego, że oferta przedsiębiorcy, którego dotyczy Decyzja, była kierowana do nieoznaczonego adresata (rozpowszechniana), więc potencjalnie każdy konsument na rynku mógł ucierpieć z powodu tych praktyk.
Maciej Szulikowski
radca prawny i partner zarządzający