RADA
Wartość zakupionych przez pracodawcę wczasów stanowi u pracownika przychód ze stosunku pracy podlegający zarówno opodatkowaniu jak i oskładkowaniu. Jako świadczenie w naturze powinno być wykazane w informacji PIT-11.
UZASADNIENIE
Przychodami ze stosunku pracy są m.in. wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych świadczeń, a w szczególności różnego rodzaju dodatki, nagrody. Ufundowanie przez pracodawcę wycieczki jest dla pracownika dodatkową osobistą korzyścią, mieszczącą się w pojęciu przychodów z pracy. Ponieważ przepisy podatkowe nie przewidują żadnych zwolnień dla tego rodzaju dodatkowego świadczenia, trzeba je opodatkować na zasadach ogólnych.
Jeżeli przedmiotem nieodpłatnych świadczeń są np. usługi zakupione, ich wyceny dokonuje się według cen zakupu. Wartość wykupionej wycieczki wynikająca z faktury z biura podróży powinna być więc doliczona do wynagrodzenia pracownika. Zaliczkę na podatek należy pobrać nie tylko od bieżącego wynagrodzenia, ale również od wartości wczasów. Może się więc okazać, że za miesiąc, w którym pracownik wypoczywał, otrzyma on wynagrodzenie w wysokości niższej niż zwykle.
Ponieważ podstawą wymiaru składek na ZUS jest przychód pracownika w rozumieniu przepisów podatkowych, od wartości świadczenia w naturze mają Państwo również obowiązek potrącić składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz zdrowotne. Do celów składkowych wartość pieniężną świadczeń w naturze ustala się w wysokości ekwiwalentu pieniężnego określonego w przepisach o wynagradzaniu, a w razie ich braku - jeżeli przedmiotem świadczeń są rzeczy lub usługi zakupione przez pracodawcę - według cen ich zakupu.
PRZYKŁAD
Pracodawca, chcąc nagrodzić najlepszego pracownika, opłacił mu w sierpniu wczasy za granicą. Cena usługi z faktury wyniosła 3500 zł. Wynagrodzenie miesięczne pracownika wynosi 4500 zł. W sierpniu płatnik potrącił mu zaliczkę na podatek dochodowy oraz składki na ZUS zarówno od wynagrodzenia za pracę, jak i od wartości wczasów. Łączna kwota przychodu wyniosła więc 8000 zł. W sierpniu pracownik otrzymał wynagrodzenie w wysokości 1946,31 zł, co wynika z następujących obliczeń:
8000 zł × 15,71% = 1256,80 zł (składki na ubezpieczenia społeczne),
8000 zł - 1256, 80 zł = 6743,20 zł (podstawa wymiaru składki zdrowotnej),
6743,20 zł - 108,50 zł = 6634,70 zł; po zaokrągleniu 6635 zł (podstawa opodatkowania),
(6635 zł × 19%) - 47,71 zł = 1212,94 zł (zaliczka na podatek dochodowy),
6743,20 zł × 9% = 606,89 zł (składka zdrowotna należna do ZUS),
6743,20 zł × 7,75% = 522,60 zł (składka zdrowotna podlegająca odliczeniu od podatku),
1212,94 zł - 522,60 zł = 690,34 zł; po zaokrągleniu 690 zł (zaliczka podlegająca wpłacie do urzędu skarbowego).
Do wypłaty: 4500 zł - 1256,80 zł - 690 zł - 606,89 zł = 1946,31 zł.
Po zakończeniu roku podatkowego lub w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu pobrania ostatniej zaliczki na podatek, jeżeli zatrudnienie ustało w trakcie roku, pracodawca ma obowiązek sporządzić dla pracownika imienną informację o uzyskanych przychodach, pobranych zaliczkach na podatek oraz potrąconych składkach na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne (PIT-11). W informacji tej pracodawca musi więc wykazać wszystkie przekazane pracownikowi w ciągu roku świadczenia, w tym także wartość świadczeń w naturze oraz obowiązkowe potrącenia na rzecz budżetu państwa.
- art. 11 ust. 2a, ust. 2b, art. 12 ust. 1, art. 32, art. 39 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.),
- § 1, § 3 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU nr 161, poz. 1106 ze zm.).
Izabela Nowacka
specjalista w zakresie kadr i płac