Odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof), tj. m.in. ze stosunku pracy, są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych (art. 21 ust. 1 pkt 95 updof). Dlatego w sytuacji przedstawionej w liście płatnik powinien pobierać zaliczki na podatek dochodowy tylko od należności głównych. W przypadku gdy płatnik w złożonej deklaracji wykazał oraz wpłacił podatek w wysokości większej od należnej, przysługuje mu prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty (art. 75 § 2 pkt 2 lit. b Ordynacji podatkowej). Wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty płatnik ma obowiązek złożyć skorygowane zeznanie/deklarację (art. 75 § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa; dalej: Ordynacja podatkowa).
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (art. 9 ust. 1 updof). Przychodami są m.in. pieniądze otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym (art. 11 ust. 1 updof). Jednym ze źródeł przychodów jest m.in. stosunek pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 updof).
Zapamiętaj!
Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Dotyczy to w szczególności wynagrodzenia zasadniczego, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatków, nagród, ekwiwalentów za niewykorzystany urlop i wszelkich innych kwot niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto - świadczeń pieniężnych ponoszonych za pracownika, jak również wartości innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 updof).
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu (art. 8 Ordynacji podatkowej).
Komornicy sądowi egzekwujący zaległe wynagrodzenia mają obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. I tak, w przypadku gdy za płatnika, o którym mowa w art. 31 updof, wypłaty świadczeń określonych w art. 12 updof dokonuje komornik sądowy lub podmiot niebędący następcą prawnym płatnika, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy i stosunków pokrewnych, ma on obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy. Powinien przy tym stosować do wypłacanych świadczeń najniższą stawkę podatkową, określoną w obowiązującej skali podatkowej (art. 42e ust. 1 updof).
Przy obliczaniu tej zaliczki, zgodnie z art. 42e ust. 2 updof, komornik sądowy uwzględnia:
- koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 updof,
- składki na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b updof, potrącone w danym miesiącu, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Tak obliczoną zaliczkę zmniejsza się o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3 updof, oraz o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w danym miesiącu zgodnie z odrębnymi przepisami, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 updof (art. 42e ust. 3 updof).
Kwoty pobranych zaliczek na podatek komornik sądowy przekazuje w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby płatnika (art. 42e ust. 4 w związku z art. 38 ust. 1 i art. 39 ust. 1 i 2 updof).
Podstawy prawne
- Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176; ost.zm. Dz.U. z 2007 r. Nr 115, poz. 791)
- Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60; ost.zm. Dz.U. Nr 120, poz. 818)