Zbigniew Marczyk
radca prawny, Kancelaria Lovells
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności, m.in. ze stosunku pracy, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy. Tak wynika z art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Powyższy przepis ma zastosowanie w opisanym stanie faktycznym. Niewątpliwie w analizowanej sytuacji nie doszło do wypłaty wynagrodzenia na rzecz pracownika. Wypłata bowiem następuje poprzez dokonanie faktycznej płatności, co nie miało miejsca. Bardziej uzasadnione byłoby twierdzenie, że omawiane wynagrodzenie zostało postawione do dyspozycji pracownika (co również uprawniałoby pracodawcę do zaliczenia w koszty podatkowe takiego wynagrodzenia), gdyż pracodawca przygotował do wypłaty należną kwotę wynagrodzenia, a jedynie wskutek okoliczności leżących po stronie pracownika wynagrodzenie to nie zostało odebrane.
Należy jednakże zwrócić uwagę, że przepisy nie wskazują, jak należy interpretować zwrot postawienie wynagrodzenia do dyspozycji w kontekście powyższego przepisu. Dlatego też istnieje pewne ryzyko zakwestionowania przez organy podatkowe odliczenia wynagrodzenia w opisanej sytuacji z powołaniem na argument, że wskutek nieobecności pracownika nie miał on możliwości dysponowania wynagrodzeniem (zatem postawienie wynagrodzenia do dyspozycji nie nastąpiło).
Dlatego też najbardziej bezpieczne będzie zaczekanie z zaliczeniem do kosztów podatkowych omawianego wynagrodzenia do czasu jego odbioru przez pracownika (ewentualnie do czasu przelewu wynagrodzenia na rachunek bankowy pracownika). Powyższy wniosek znajduje również uzasadnienie w objaśnieniach do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zawartych w rozporządzeniu ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). W kolumnie 12 tej księgi wpisywane są wynagrodzenia wypłacane pracownikom. W przypadku wypłaty wynagrodzenia w kasie (jak w omawianym przypadku) wpisy dokonywane są na podstawie listy płac lub innych dowodów, na których pracownik potwierdza własnym podpisem kwoty otrzymanych wynagrodzeń. Mając więc na uwadze, że w omawianym stanie faktycznym pracownik najprawdopodobniej nie podpisał listy płac (skoro nie pobrał wynagrodzenia), pracodawca nie miał możliwości dokonać wpisu przedmiotowego wynagrodzenia w księdze przychodów i rozchodów. W konsekwencji nie ma również możliwości zaliczenia przedmiotowego wynagrodzenia do kosztów podatkowych.
(KT)