W wyniku wejścia w życie reformy emerytalnej ochrona przedemerytalna niektórych pracowników nie będzie wprawdzie ani krótsza, ani dłuższa niż dotychczasowe 4 lata, ale część pracowników będzie podlegała tej ochronie także po osiągnięciu nowego, niższego wieku emerytalnego.
W obecnym stanie prawnym wiek emerytalny wciąż jeszcze zależy od daty urodzenia pracownika. Tym samym pracownicy „wchodzą” w 4-letni okres ochronny przed wypowiedzeniem umowy o pracę w różnym wieku. Począwszy od 1 października 2017 r. powszechny wiek emerytalny będzie taki sam, jaki obowiązywał do końca 2012 r., tj. będzie on wynosił 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Oznacza to, że docelowo ochronie przedemerytalnej ponownie będą podlegać:
- kobiety w wieku 56–60 lat,
- mężczyźni w wieku 61–65 lat.
Jednak w związku z tym, że część pracowników na dzień 1 października 2017 r. będzie już od pewnego czasu podlegać ochronie przedemerytalnej, a inni pracownicy osiągną nowy, niższy wiek emerytalny wkrótce po dniu wejścia w życie zmian – ustawa nowelizująca przewiduje przepisy przejściowe.
Pracownicy, którzy 1 października 2017 r. będą już objęci ochroną przedemerytalną, lub osoby, które byłyby objęte taką ochroną, gdyby w tym dniu pozostawały w stosunku pracy, od tego dnia będą korzystać z tej ochrony stosunku pracy do osiągnięcia obecnego (wyższego) wieku emerytalnego (art. 28 ustawy z 16 listopada 2016 r. nowelizującej ustawę o emeryturach i rentach z FUS). W praktyce oznacza to, że ich okres ochronny nie skróci się w związku z nabyciem przez nich prawa do niższego wieku emerytalnego. Okres tej ochrony ustalony przez pracodawcę obecnie pozostanie taki sam także od 1 października 2017 r.
Czytaj więcej na IFK Platformie Księgowych i Kadrowych w artykule: "Jak zmieni się ochrona pracowników w wieku przedemerytalnym od 1 października 2017 r." >>
Zobacz także: Kadry