Zmiany przewiduje projekt ustawy o rynku pracy z 29 czerwca 2018 r., przygotowany przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Nowa ustawa ma zastąpić obecnie funkcjonującą ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Ustawodawca zapewnia, że ustawa o rynku pracy będzie uwzględniała obecną sytuację społeczno-gospodarczą i odpowiadała na nowe wyzwania rynku pracy. Większość rozwiązań zawartych w projekcie ma wejść w życie 1 stycznia 2019 r.
Część projektu poświęcona jest kwestii dofinansowaniem podjęcia działalności gospodarczej, w tym zabezpieczenia zwrotu środków przyznanych w ramach dofinansowania oraz form zabezpieczenia, a także obowiązków osoby, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej. Projektowane regulacje dotyczą również prawa do zwrotu równowartości podatku VAT dotyczącego zakupionych towarów i usług w ramach umowy o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej.
Polecamy: VAT 2018. Komentarz
Dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej
Jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej, zwane w projekcie ustawy dofinansowaniem podjęcia działalności gospodarczej, będą mogły być przyznawane na dotychczasowym poziomie, tj. maksymalnie do 6-krotności przeciętnego wynagrodzenia.
Ustawa określa warunki jakie winna spełniać osoba, która składa wniosek o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej. Warunki te były dotychczas uregulowane w rozporządzeniu w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej.
Wprowadza nowy przepis dotyczący weryfikowania przez dyrektora powiatowego urzędu pracy spełnienia warunków na podstawie posiadanych przez niego danych, rejestrów publicznych, informacji posiadanych przez inne podmioty publiczne, do których ma dostęp lub oświadczeń złożonych przez wnioskodawcę. Powyższy przepis powinien zapobiec zdarzającym się w praktyce sytuacjom wymagania od ubiegających się o środki zaświadczeń od instytucji, do danych których powiatowy urząd pracy ma dostęp. Uporządkowano kwestię dotyczącą oświadczeń, które zgodnie z projektem ustawy będą składane pod rygorem odpowiedzialności karnej.
Ustawa uwzględnia przepisy dotyczące zabezpieczenia zwrotu środków przyznanych w ramach dofinansowania oraz form zabezpieczenia. Kwestie zabezpieczenia były dotychczas uregulowane na poziomie rozporządzenia. Katalog zabezpieczeń nie uległ zmianie w odniesieniu do dotychczas obowiązującego. Dodano natomiast nowy przepis wskazujący, że zaproponowanie formy zabezpieczenia jest uprawnieniem osoby podpisującej umowę, a dyrektor powiatowego urzędu pracy może odmówić przyjęcia zaproponowanego zabezpieczenia tylko w przypadku, gdy w wyniku weryfikacji uzna wskazane zabezpieczenie za niewystarczające na pokrycie zobowiązań, które mogą powstać w związku z nieprawidłową realizacją umowy o dofinansowanie. Takie rozwiązanie, według projektodawcy, powinno zabezpieczyć interesy uprawnionych, ponieważ w praktyce zdarzało się, że powiatowe urzędy pracy ograniczały możliwość skorzystania z form zabezpieczeń wynikających z przepisów do wybranych przez siebie.
Uregulowane zostały także podstawowe obowiązki osoby, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej. Projekt ustawy zobowiązuje dyrektora powiatowego urzędu pracy do oceny prawidłowości realizacji i wykonania umowy.
Zwrot VAT w ramach umowy o dofinansowanie
Oprócz powyższych zmian, w projekcie ustawy wprowadzono przepis dotyczący obowiązku zwrotu równowartości podatku, o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) dotyczącego zakupionych towarów i usług w ramach umowy o dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej.
Dotychczas obowiązujący przepis zobowiązywał osobę, która otrzymała dofinansowanie, do zwrotu VAT, jeżeli złożyła deklarację podatkową VAT obejmującą towary lub usługi sfinansowane w ramach środków na podjęcie działalności gospodarczej. Istniała również możliwość złożenia przez osobę, która otrzymała dofinansowanie, oświadczenia, że nie będzie się ubiegała o zwrot podatku od towarów i usług nabytych w ramach dofinansowania.
Zobacz także: Moja firma
Nowy przepis nakłada obowiązek zwrotu równowartości podatku VAT przez osobę, która otrzymała dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej w przypadku nabycia przez nią prawa do naliczenia podatku, niezależnie od tego, czy faktycznie ubiegała się o zwrot/odliczenie tego podatku od towarów i usług zakupionych w ramach dofinansowania.
Celem wskazanej regulacji, ja wskazuje ustawodawca, jest ograniczenie nadużyć w tym zakresie. Obowiązek zwrotu równowartości podatku VAT powinien być zrealizowany w terminie nie dłuższym niż 90 dni od dnia złożenia pierwszej deklaracji podatkowej VAT, w której ten podatek mógł być naliczony. Zrezygnowano z dotychczasowej możliwości określenia terminu zwrotu na poziomie umowy, aby powiatowe urzędy pracy nie skracały tych terminów nadmiernie.
Ponadto, nowym rozwiązaniem zawartym w projekcie ustawy jest wprowadzenie przepisu o obowiązku zapłaty odsetek ustawowych w przypadku nieterminowego zwrotu do powiatowego urzędu pracy równowartości podatku VAT. Dotychczas nieterminowy zwrot równowartości naliczonego podatku był traktowany jako niedotrzymanie warunków umowy, a sankcją było wezwanie do zwrotu otrzymanego dofinansowania wraz z odsetkami ustawowymi.
Zwrot dofinansowania
Natomiast obowiązujące dotychczas przepisy dotyczące obowiązku zwrotu otrzymanych środków tytułem dofinansowania podjęcia działalności gospodarczej w przypadku naruszenia warunków umowy dotyczących przyznania tych środków zostały zachowane.
Przy czym, nowym rozwiązaniem jest przepis dotyczący śmierci opiekuna osoby niepełnosprawnej przed upływem 12 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej. Przewidziano, że zobowiązanie zwrotu środków z tytułu nieprowadzenia działalności gospodarczej przez wymagany umową okres nie powstaje.