Ryzyko jest nieodłącznym elementem każdej działalności gospodarczej. W zależności od branży, każdy doświadcza cyklów koniunkturalnych i ryzyka utraty kontrahenta.
Rozpatrzmy teoretyczny przykład firmy produkcyjnej, której główny kontrahent rozpoczął postępowanie sanacyjne. Po pierwsze firma już wie, że część należności zostanie utracona lub będzie trudna do odzyskania. W takiej sytuacji wiemy, że należności mogą zostać już tylko zapisem księgowym i nigdy nie zamienią się w gotówkę. Ze względu na to, że sprzedaż wierzytelności raczej jest niemożliwa i dodatkowo nie jest to środek płatniczy pozostajemy w trudnej sytuacji.
Z drugiej strony zdajemy sobie sprawę, że za własną wykonaną już pracę nie dostaniemy wynagrodzenia, to dodatkowo część zamówień wypadnie nam z przyszłych przychodów. W takiej sytuacji mamy kilka dróg postępowania, zmniejszyć koszty, zwolnić pracowników. Jeżeli takie działania nie przynoszą efektu lub musimy zwolnić personel dobrze przeszkolony, w który zainwestowaliśmy sporo środków pieniężnych możemy rozpocząć działania wyprzedzające, które częściowo poprawią nam sytuację.
Możemy spróbować przez jakiś czas posiłkować się kredytem bankowym, ale nie zawsze jest to możliwe z różnych przyczyn. Inną możliwością jest próba rozciągnięcia w czasie naszych danin publiczna prawnych takich jak CIT, PIT, VAT, składki ZUS.
Zgodnie z Ordynacją podatkową;
Art. 69a „Organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:
1) Odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;
2) Odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek;
3) Umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.”
W trudnej sytuacji możemy zwrócić się do Naczelnika KAS z odpowiednim wnioskiem. Przez wiele lat Urzędy egzekwowały podatki, bez rozpatrywania sytuacji podatnika przez co same mogły doprowadzić przedsiębiorcę do bankructwa. Z przedsiębiorcy bankruta zazwyczaj nie można ściągnąć należnych danin publiczno-prawnych w związku z tym ustawodawca zmienił podejście. Teraz po wypełnieniu zestawu dokumentów dostępnych w Internecie i każdym urzędzie skorobym, Naczelnik Organu Podatkowego może przychylić się do naszej prośby i np. rozłożyć podatek na raty(z mniejszą wartością odsetek podatkowych, zwaną opłatą prolongacyjną-50% stawki odsetek).
Polecamy: Monitor prawa pracy i ubezpieczeń
Aktualnie wymagane dokumenty przy rozłożeniu na raty to;
- „Wzór nr 5 – oświadczenie podmiotu ubiegającego się o ulgę w spłacie zobowiązań podatkowych/niepodatkowych należności w ramach pomocy de minimis…”
- „ORD-HZ – oświadczenie o nieruchomościach oraz prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem hipoteki przymusowej…”
- „Oświadczenie o sytuacji finansowej i majątkowej dla: …” – osoby fizycznej lub spółki prawa handlowego.
- „RAT-Z – wniosek o rozłożenie na raty zapłaty”
- Formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis.
Po wypełnieniu dokumentów i załączeniu odpowiednich danych finansowych dla rodzaju prowadzonych ksiąg (uproszczona księgowość, ewidencja przychodów, pełna księgowość) za ostatnie 3 lata podatkowe (o ile firma istniała) pełen komplet składamy do odpowiedniego organu podatkowego.
W przeciągu 30-60 dni dostaniemy decyzję o ew. rozłożeniu podatku na raty. Raty mogą być równe. Maksymalny okres rozłożenia to okres 12 miesięcy, przy ratach równych lub 11 mniejszych rat i ostatniej racie balonowej. Nie jest to operacja bez kosztowa.
Nie jest to rozwiązanie idealne na poprawę płynności, ale zdecydowanie bardziej zalecamy Klientom dogadanie się z Urzędem lub z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych niż narażanie się na postępowanie egzekucyjne które oprócz odsetek ustawowych zawsze podnosi koszty o wynagrodzenie kancelarii komorniczej.
Z drugiej strony zgodnie z Ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych art. 29 ust. 1:
„Ze względów gospodarczych lub innych przyczyn zasługujących na uwzględnienie Zakład może na wniosek dłużnika odroczyć termin płatności należności z tytułu składek oraz rozłożyć należność
na raty, uwzględniając możliwości płatnicze dłużnika oraz stan finansów ubezpieczeń społecznych.”
W ZUS zestaw dokumentów jest podobny, tylko formularze są właściwe dla ZUS-u. W przypadku ZUS możemy wnioskować o odroczenie płatności składek pracodawcy na maksymalny okres 6 miesięcy lub rozłożenie na raty w dłuższym terminie.
- ZUS RSR – wniosek o rozłożenie na raty,
- ZUS-EOP-02 – wniosek o odroczenie płatności składek, tylko dla składek nieopłaconych,
- ZUS-RD-OOP-01 – oświadczenie o stanie majątkowym (osoby prawnej),
- RD-2-03 – oświadczenie przedsiębiorcy o nieotrzymaniu (pomocy publicznej),
- ZUS-RD-OPW-01 – oświadczenie przedsiębiorcy o wielkości otrzymanej (pomocy publicznej),
- Formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis,
Tutaj też w terminie 30-60 Zakład Ubezpieczeń Społecznych po analizie złożonych dokumentów podejmie decyzję o odroczeniu lub rozłożeniu na raty płatności należnych składek pracodawcy,
lub zaległych składek wraz z odsetkami.
Zarządzanie płynnością nie jest proste, ale w trudnych sytuacjach możemy próbować dogadać się z państwem. Łatwiej rozmawiać i zapobiegać, niż później gasić pożar w postaci zajęć komorniczych i niekontrolowanej utraty płynności.
Jacek Kaliński
Prezes zarządu Clever Investment
www.cleverinvestment.pl