Program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego i podlega ochronie jak utwory literackie. Jeżeli został stworzony przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy to prawa majątkowe do programu przysługują pracodawcy, chyba że pracodawca i pracownik inaczej się umówili.
Zatem w przypadku, gdy program komputerowy nie został nabyty, lecz został stworzony przez pracownika spółki na jej użytek, a w umowie o pracę nie została zawarta klauzula wyłączająca z zakresu czynności pracownika tworzenie programów komputerowych, to powstały w wyniku pracy program komputerowy traktuje się jako wytworzony przez spółkę we własnym zakresie.
Amortyzacji podlegają co do zasady środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. Autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, a więc również program komputerowy stanowią wartość niematerialną i prawną, o ile prawa te zostały nabyte.
Polecamy: serwis Ryczałt
Definicja wartości niematerialnych i prawnych wskazuje bowiem, że amortyzacji podlegają nabyte autorskie lub pokrewne prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub leasingu, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Wytworzenie przez podatnika wartości niematerialnej i prawnej (np. napisanie programu komputerowego) z przeznaczeniem na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą nie daje prawa do jej amortyzacji.
Wydatki poniesione na wytworzenie programu komputerowego, w tym wynagrodzenie pracownika, który program komputerowy napisał można natomiast zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Oczywiście uznanie wydatku za koszt podatkowy będzie możliwe, jeżeli wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i nie został wymieniony pośród kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.
Patrz: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 maja 2010 r., nr IPPB5/423-136/10-2/AS.
Polecamy: Czy obiad z kontrahentem w restauracji to reprezentacja, czy koszt uzyskania przychodu
Podstawa prawna:
- art. 15 ust. 1, art. 16b ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,
- art. 74 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych.