Takie stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji, której fragment przedstawiamy.
"(…) podatnicy są zobowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej jedynie dla transakcji dokonywanych z podmiotami powiązanymi w danym roku podatkowym.
Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego, "dokonywać" oznacza "zrobić coś, doprowadzić do skutku, urzeczywistnić, osiągnąć, spełnić".
Z kolei, zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, "dokonywać" oznacza "dojść do skutku".
Biorąc pod uwagę powyższe, zwrot "dokonujący w roku podatkowym transakcji" odnosi się do transakcji, które w danym roku podatkowym "doszły do skutku".
Z kolei, zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459 z poźn. zm., dalej: "Kodeks cywilny"), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Biorąc pod uwagę powyższe definicje, transakcja "dochodzi do skutku", czyli jest dokonywana w momencie zobowiązania się pożyczkodawcy do jej udzielenia i zobowiązania się pożyczkobiorcy do jej spłaty - czyli de facto w momencie zawarcia umowy pożyczki.
Reasumując, w odniesieniu do transakcji pożyczek zawartych z podmiotami powiązanymi, które zostały zawarte przed 1 stycznia 2017 r. (wobec tego zostały "dokonane" przed 1 stycznia 2017 r.), należy uznać, że nie były "dokonywane" - w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w 2017 r., dlatego też Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej za rok 2017 r. dla umów pożyczek zawartych przed 2017 r."
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2018 r., sygn. 0115-KDIT2-3.4010.380.2017.1.JG
Od redakcji:
Jest to już kolejna interpretacja, w której fiskus zajmuje takie stanowisko. Wcześniej tak stwierdzono w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.205.2017.1.JKT, i z 12 października 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.337.2017.1.APO. Dotychczas wielu doradców podatkowych twierdziło, że obowiązek podatkowego dokumentowania umowy pożyczki z podmiotem powiązanym istnieje nie tylko w roku zawarcia tej umowy, ale i w latach kolejnych, w których umowa ta jest realizowana (następuje spłata pożyczki i odsetek). Dlatego przygotowywano dokumentacje podatkowe dla każdego z poszczególnych lat obowiązywania pożyczki, w których wartość tej transakcji przekraczała progi dokumentacyjne. Tymczasem w omawianej interpretacji i w przywołanych interpretacjach wcześniejszych zajęto korzystniejsze dla podatników stanowisko. Zgodnie z nim nie ma obowiązku dokumentacyjnego w przypadku transakcji pożyczki w innych latach niż rok zawarcia umowy pożyczki. Co ważne, także w przypadku przedłużenia terminu spłaty odsetek/ renegocjacji warunków umowy w zakresie terminów spłaty odsetek podatnik także nie będzie miał obowiązku przygotowania dokumentacji cen transferowych dla poszczególnych lat, z wyjątkiem roku zawarcia umowy pożyczki (tak interpretacja Dyrektora KIS z 12 października 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.337.2017.1.APO).
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Należy jednak zaznaczyć, że nie ma gwarancji, że obecne podejście fiskusa nie ulegnie zmianie. Można zatem rozważyć wystąpienie o odpowiednią interpretację lub należy obserwować, czy nie nastąpiła zmiana stanowiska fiskusa w tym zakresie.
Sławomir Biliński
prawnik, redaktor "MONITORA księgowego", ekspert podatkowy, autor licznych publikacji z prawa podatkowego i gospodarczego