Powyższe będzie miało zatem zastosowanie także wówczas, gdy z tytułu świadczenia usług reklamowych dochody uzyska podmiot brytyjski. W takim przypadku to polski podatnik zobowiązany będzie, jako płatnik zryczałtowanego podatku u źródła, do pobrania 20% tego podatku.
Jednakże nabywca usług nie będzie zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku pod warunkiem łącznego spełnienia dwóch przesłanek:
- gdy wynika to bezpośrednio z odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (w tym przypadku – Konwencji z 20.07.2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych) oraz
- gdy polski podatnik dysponuje certyfikatem rezydencji otrzymanym od swojego kontrahenta zagranicznego (tak wynika z art. 21 ust. 2 i art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
W konsekwencji, w celu rozstrzygnięcia, czy wystąpił obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osiąganych przez podmiot brytyjski należy przeanalizować postanowienia wskazanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Co do zasady, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska, nie przewidują szczególnych zasad dla opodatkowania usług niematerialnych takich jak usługa reklamowa. Sytuacja taka ma także miejsce w umowie polsko-brytyjskiej. W związku z powyższym należy stosować zasady opodatkowania określone w artykule dotyczącym zysków przedsiębiorstw. Zgodnie z art. 7 ust. 1 polsko-brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zyski przedsiębiorstwa z siedzibą w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w Polsce poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo brytyjskie wykonuje działalność poprzez zakład położony w Polsce, to zyski tego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
Jeżeli zatem rezydent podatkowy Wielkiej Brytanii nie prowadzi działalności na terytorium Polski poprzez położony tu zakład, to zyski osiągane przez podmiot brytyjski z tytułu świadczonych usług reklamowych nie powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła. Dochody te kontrahent brytyjski powinien opodatkować i rozliczyć w Wielkiej Brytanii.
Nadmienić jednak należy, iż zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o PDOP, niepobranie podatku przez polskiego podatnika jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podmiotu zagranicznego do celów podatkowych, uzyskanym od usługodawcy zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej. Dokument ten powinien potwierdzać rezydencję podatkową kontrahenta na dzień wypłaty należności.
Brak poboru podatku u źródła nie zdejmuje jednak z polskiego podmiotu obowiązku sporządzenia informacji IFT-2/2R i złożenia jej do właściwego urzędu skarbowego oraz do kontrahenta zagranicznego.
Przewodnik po zmianach przepisów 2015/2016 dla firm
Marta Olewińska
ECDDP Spółka Doradztwa Podatkowego