Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w ustawie jako koszty niestanowiące kosztów podatkowych.
Wśród kosztów uzyskania przychodów można wyróżnić koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie).
Koszty uzyskania przychodu o charakterze bezpośrednim to koszty, których poniesienie ma bezpośredni związek z uzyskaniem konkretnego przychodu. Natomiast koszty uzyskania przychodu o charakterze pośrednim to koszty, których nie można przypisać konkretnym przychodom.
Polecamy: serwis Koszty
Polecamy: Podatki 2011
Zakup „bazy klientów”, a więc przejęcie klientów, informacji o klientach, relacji z przejmowanymi klientami oznacza w istocie zakup „know-how”.
Prawo to obejmuje wszelkiego rodzaju wiadomości i doświadczenia o charakterze nietechnicznym, które nadają się do wykorzystania w działalności przedsiębiorstwa lub wykonywania zawodu.
Podstawowymi cechami know-how jest poufność, ponieważ know-how mogą stanowić jedynie informacje, które nie zostały ujawnione, nie są powszechnie znane, czy też łatwo dostępne. Ponadto muszą to być informacje istotne, a więc ważne dla całości lub zasadniczej części sposobu wytwarzania produktu lub świadczenia usług i muszą spełniać u nabywcy określoną funkcję (być użyteczne).
Ostatnią ważną cechą know-how jest jego identyfikowalność co oznacza, że know-how zostało opisane lub utrwalone i to w sposób, iż możliwe jest sprawdzenie posiadania przez nie pozostałych cech oraz powoduje, iż nabywca nie jest ,,nadmiernie ograniczony" w wykorzystaniu nabytych informacji.
Podstawowym obowiązkiem przekazującego know-how jest przekazanie odbiorcy określonych w umowie poufnych informacji. Dysponent jest natomiast zobowiązany do podejmowania starań o utrzymanie przedmiotu know-how w tajemnicy.
Nabyte przez spółkę prawa do baz danych klientów będą stanowiły „know-how”, którego przedmiotem są informacje o charakterze organizacyjnym, finansowym oraz handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa. Zakupiona wiedza o bazie danych klientów – będzie służyła usprawnieniu organizacji i zbytu w handlu na danym rynku, który jest ściśle związany z działalnością przedsiębiorstwa spółki.
Wydatki poniesione przez spółkę na nabycie tzw. „bazy klienckiej” będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu, to jednak nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.
Nabycie prawa do wiedzy (informacji) handlowej związanej z określonym rynkiem, należy uznać na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartości niematerialne i prawne oraz amortyzować na warunkach określonych w ustawie.
Ponieważ „baza kliencka” stanowi „know-how”, a więc wartość niematerialną i prawną, wydatki poniesione na jej nabycie należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu sukcesywnie, w miarę „zużycia” przedmiotowej wartości niematerialnej i prawnej. Czyli poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym bazę wprowadzi do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Co należy wykonać najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.
Polecamy: Amortyzacja podatkowa
Reasumując, nabycie tzw. „bazy klienckiej” stanowiącej know-how, a więc wartość niematerialną i prawną, wydatki poniesione na jej nabycie powinna zaliczać do kosztów uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym bazę wprowadzi do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.