Pracodawca finansuje karnety sportowe dla pracowników
Do Dyrektora KIS wpłynął wniosek o zinterpretowanie przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy zakup karnetów umożliwiających dostęp pracownikom do różnego rodzaju usług sportowo - rekreacyjnych (siłownia, basen, fitness i inne) w części finansowanej przez zakład pracy będzie stanowić dla pracodawcy koszt uzyskania przychodów.
Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach pozapłacowych składników wynagrodzenia zamierza zakupić karnety sportowe dla pracowników, co umotywowane ma być troską o ich zdrowie, a także ma na celu zmotywowanie pracowników, stworzenie w miejscu pracy dobrej atmosfery oraz zacieśnienie więzi pomiędzy pracownikami a Spółką. Ponadto, korzystanie przez pracowników z tego typu świadczeń będzie służyć integracji i poprawie komunikacji wewnętrznej, będzie sprzyjać zwiększeniu efektywności pracy, co w konsekwencji przełoży się na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. Spółka zamierza finansować usługi sportowe ze środków obrotowych. Zakup karnetów sportowych będzie wynikać z regulaminu wynagradzania obowiązującego w Spółce, dodatkowo w części finansowanej przez Spółkę wydatki te będą traktowane jako przychody pracownika ze stosunku pracy.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki racjonalnie i gospodarczo uzasadnione związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
W związku z powyższym przepisem Spółka uznała, że wydatki poniesione na zakup karnetów sportowych będzie mogła zakwalifikować do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.
Warunki odliczenia kosztów przychodów
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej z 26 marca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB2-3.4010.6.2018.1.PB) uznał stanowisko Spółki za prawidłowe.
W decyzji Dyrektora KIS wymienione zostały szczegółowe warunki, jakie musi spełniać koszt, aby mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu. Należy zacząć od tego, że między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przy czym nie jest wymagane, aby był to związek bezpośredni. Poza tym koszt taki musi spełniać łącznie następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania przychodów, ale także zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Co więcej, kosztami uzyskania przychodów są także takie wydatki (koszty), które są jedynie pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane (przez podatnika), że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.
Nie jest kwestionowane, że kosztami podatkowymi są także tzw. koszty pracownicze, które oprócz wynagrodzenia zasadniczego mogą również obejmować inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników. Zdaniem organów podatkowych także świadczenia w postaci zakupu (lub częściowego sfinansowania) przez pracodawcę karnetów sportowych dla pracowników są kosztem pracowniczym. Świadczenie to bowiem jest związane ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą.
NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!
Polecamy: CIT 2018. Komentarz
Dyrektor KIS zgodził się, że wydatki ponoszone przez pracodawców na karnety sportowe uprawniające pracowników do korzystania z usług sportowo - rekreacyjnych poprzez m.in. zapewnienie wstępu na obiekty sportowe i rekreacyjne wynikają z troski o zdrowie pracowników. Jest duże prawdopodobieństwo, że wpłynie to nie tylko na poprawę zdrowia pracowników, ale także na efektywność i jakość wykonywanej pracy. Zdaniem Dyrektora KIS korzystanie przez pracowników z tego typu świadczeń służyć będzie integracji i poprawie komunikacji między pracownikami, zintegrowaniu pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji może przełożyć się na wysokość osiąganych przez pracodawcę przychodów. Dlatego tego typu wydatki mogą być zaliczana do kosztów uzyskania przychodów.
Weronika Szuba