Różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, powstają gdy:
- wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna, niż jego wartość w dniu faktycznego otrzymania;
- wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna, niż jego wartość w dniu zapłaty;
- wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich wpływu na rachunek bankowy jest inna, niż ich wartość w dniu wypływu z tego rachunku.
Dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:
1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu, jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.
Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe.
Aby odpowiedzieć na pytanie, czy dodatnie różnice kursowe, powstające w związku z wypłatą w walucie obcej dywidendy określonej w uchwale w walucie krajowej, stanowią dla spółki przychód do opodatkowania CIT - należy ustalić, czy wypłaconą dywidendę spółka może zaliczyć do kosztów podatkowych.
Przypomnijmy, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Z powyższego przepisu wynika, że aby wydatek można było uznać za koszt podatkowy, między nim a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy.
O związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością, może być powiązany z konkretnym przychodem.
Polecamy: serwis Koszty
Polecamy: Czy nieściągalne należności można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów
Polecamy: Dywidenda - zysk dla wspólników spółki z o.o.
Dywidenda, jest podziałem zysku z tytułu prowadzonej działalności i sama w sobie nie przyczynia się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Wypłacona dywidenda jest rozpoznawana jako przychód udziałowców spółki, co również wskazuje na brak związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem na ten cel, a źródłem przychodów spółki, które będzie istniało niezależnie od tego, czy dywidenda będzie wypłacona, czy też nie.
Wypłata dywidendy, nie stanowi więc wydatku umożliwiającego powstanie przychodu, jak też nie jest związana z utrzymaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jest jedynie realizacją prawa wspólnika do udziału w zyskach. Skoro zatem dywidenda nie jest kosztem podatkowym, różnice kursowe powstałe w związku z jej wypłatą nie mają wpływu na dochód do opodatkowania, a w konsekwencji dodatnie różnice kursowe, nie stanowią przychodu do opodatkowania.
Źródło: interpretacje indywidualne:
- Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 sierpnia 2010 r. nr ITPB3/423-273/10/DK,
- Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 września 2011r. nr IPTPB3/423-85/11-4/IR.
Podstawa prawna: art. 15, art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 191 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych.