W takim przypadku okres amortyzacji nie może być krótszy niż:
1. Dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3 – 6 i 8 KŚT:
a) 24 miesiące — jeżeli ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł;
b) 36 miesięcy — jeżeli ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł;
c) 60 miesięcy — w pozostałych przypadkach.
2. Dla środków transportu, w tym samochodów osobowych — 30 miesięcy.
3. Dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4. — 10 lat, z wyjątkiem:
a) trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem;
b) kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych — dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata.
4. Dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5 — 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.
Środki trwałe, wymienione w punktach 1. i 2., uznaje się za:
a) używane — jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub
b) ulepszone — jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej.
Środki trwałe wymienione w punkcie 3., uznaje się za:
a) używane — jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
b) ulepszone — jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30 wartości początkowej.
Polecamy: serwis Koszty
Podatnicy mogą również indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym, że dla:
a) inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat;
b) inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt a) okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w punkcie 1. i 2.
Używany samochód ciężarowy zakupiony przez Henryka kosztował 55 000 zł. Jak wynikało z dokumentów udostępnionych przez poprzedniego właściciela, eksploatowany był ponad 20 miesięcy.
Pan Jan przyjął indywidualną stawkę amortyzacji w wysokości 40 rocznie. Przy tej stawce okres amortyzacji wyniesie 30 miesięcy.
Roczna kwota odpisów amortyzacyjnych wyniesie w tym przypadku 22 000 zł, kwartalna — 5500 zł, a miesięczna — 1833,33 zł.
Polecamy: serwis PIT
Artykuł jest fragmentem książki Jak prowadzić księgę przychodów i rozchodów autorstwa Romualda Gabrysza. Wydawnictwo Onepress.pl