Samochody osobowe uznaje się za używane - jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy (art. 22j ust 2 pkt 1 ustawy o PIT).
Warto zwrócić uwagę, że określenie „nabycie” użyte w ww. przepisie obejmuje swym zakresem również wprowadzenie do ewidencji środka trwałego przez osobę fizyczną rozpoczynającą indywidualną działalność gospodarczą.
Takie stanowisko było prezentowane w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, m.in. w wyroku z 10 listopada 2006 r. sygn. akt II FSK 1231/05 NSA uznał, że „w sytuacji, gdy podatnik wprowadza do majątku swego przedsiębiorstwa jako środek trwały samochód osobowy uprzednio nabyty do celów prywatnych i tak wykorzystywany przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, to dochodzi do swoistego nabycia środka trwałego bowiem wprawdzie nie zmienia się właściciel pojazdu, jednakże pojazd ten zaczyna z momentem przekazania go na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą służyć uzyskiwaniu przychodu przez podatnika, podczas gdy w okresie wcześniejszym nie pozostawał z tą działalnością w żadnym związku”. (por. również orzeczenie NSA z 18 grudnia 2007 r. sygn. akt II FSK 1420/06).
Niestety zdaniem organów podatkowych z art. 22j ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT wynika, że podatnik może zastosować indywidualną stawkę amortyzacji, tylko jeżeli nabył używany samochód, który był wykorzystywany u poprzedniego właściciela (przed nabyciem przez podatnika) przez wymagany okres co najmniej 6 miesięcy.
I to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia, iż przed nabyciem tego pojazdu był on używany przez co najmniej 6 miesięcy przez poprzedniego a nie obecnego właściciela – przy czym bez znaczenia jest stopień zużycia tego pojazdu oraz na jakie cele był on używany - czy do działalności czy też do celów prywatnych (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 września 2010 r. - nr IPPB1/415-604/10-3/KS).
Polecamy: serwis PIT
Polecamy: serwis VAT
Dlatego jeżeli podatnik nabył nowy samochód osobowy (nawet kilka lat temu) i użytkował go sam prywatnie, to - zdaniem fiskusa - nie może on zostać uznany za używany środek trwały, o którym mowa w art. 22j ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT. A w konsekwencji nie można ustalić dla takiego samochodu indywidualnej stawki amortyzacyjnej - czyli nie można go zamortyzować szybciej.
Korzystne jest jednak w tej sytuacji to, że za wartość początkową takiego samochodu można przyjąć jego cenę nabycia brutto a nie cenę rynkową z dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych.