Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 listopada 2017 r., 0111-KDIB1-1.4010.129.2017.1.BK.
Sprawa dotyczyła spółki, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej korzysta z nieruchomości własnych oraz użytkowanych na podstawie umowy najmu. W ramach zawartej na czas nieokreślony umowy najmu z „X” sp. z o.o. spółka korzystała z nieruchomości, obejmującej obiekt magazynowy. Spółka korzystała z magazynu jako podnajemca. W 2016 r., w drodze licytacji komorniczej, spółka kupiła nieruchomość będącą przedmiotem opisanej wyżej umowy najmu od „Y” sp. z o.o. W 2016 r. nieruchomość została przyjęta do używania przez spółkę jako środek trwały. Spółka w celu uregulowania stanu prawnego nieruchomości i umożliwienia korzystania z niej w prowadzonej działalności, zawarła z „X” sp. z o.o. porozumienie w sprawie rozwiązania przez „X” sp. z o.o. wszelkich umów najmu dotyczących nieruchomości nabytej przez spółkę w drodze licytacji komorniczej. W wyniku tego porozumienia spółka zobowiązała się do wypłaty na rzecz „X” sp. z o.o. odszkodowania w postaci rekompensaty za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu. Odszkodowanie płatne jest przez spółkę w ratach, na podstawie not księgowych (obciążeniowych) wystawionych przez „X” sp. z o.o.
Polecamy: CIT 2018. Komentarz
Na tym tle spółka zapytała organ podatkowy, czy jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z płatnościami wynikającymi z porozumienia, a jeżeli tak, to w jakim momencie spółka będzie uprawniona do uznania tych wydatków za koszt uzyskania przychodów?
Prezentując własne stanowisko spółka wskazała, że jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przedmiotowymi płatnościami. Momentem uznania tych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów jest data ujęcia tych wydatków w księgach rachunkowych na podstawie noty księgowej otrzymanej od „X” sp. z o.o. Wypłacona na mocy porozumienia rekompensata stanowi bowiem dla spółki koszty pośrednie, potrącane w dacie poniesienia, tj. w dacie ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie noty księgowej wystawionej przez „ X” sp. z o.o.
Organ uznał to stanowisko za prawidłowe.
Patrycja Łukasiewicz
Źródło: taxonline.pl