Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 maja 2011 r., ILPB1/415-805/08/11-S/AG.
Sprawa dotyczyła spółki jawnej, która zawarła umowę leasingu. Na jej podstawie wpłacono kaucję gwarancyjną, zaliczoną następnie na poczet pierwszej raty. W harmonogramie spłaty leasingu i w treści otrzymanej faktury wpłata ta widniała jako pierwsza rata leasingowa pod liczbą porządkową 0. Jednocześnie wpłata przedmiotowej kwoty stanowiła warunek zawarcia umowy leasingu.
W związku z powyższym spółka wystąpiła o interpretację indywidualną, zadając organowi podatkowemu pytanie, czy kwota wynikająca z faktury dokumentującej uiszczenie takiej pierwszej raty leasingowej może być zaliczona w poczet kosztów podatkowych jednorazowo, w dacie poniesienia?
Zdaniem spółki, takie prawo jej przysługuje. Organ podatkowy nie podzielił tego stanowiska, wydając niekorzystną dla podatnika interpretację indywidualną. Po wyczerpaniu toku instancyjnego, spółka złożyła skargę do WSA, który uchylił interpretację. Skarga kasacyjna organu została oddalona.
Rozpatrując sprawę ponownie, organ uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Wyjaśnił, że taka pierwsza rata leasingowa stanowi koszt pośredni. Organ wskazał, że w odniesieniu do umowy leasingu, należy rozróżnić zawarcie umowy, rozpoczęcie jej realizacji oraz korzystanie z przedmiotu umowy.
Nie można tego kosztu bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż opłata ta jest na ogół uiszczana jednorazowo. Na tym tle przedmiotowa opłata ma charakter samoistny, nie przypisany do poszczególnych rat leasingowych. Jej poniesienie jest warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingu i następuje przed jego faktycznym zrealizowaniem. Nie dotyczy więc całego okresu, na jaki umowa została zawarta.
Podsumowując, organ stwierdził, że całą kwotę z pierwszej faktury wystawionej przez firmę leasingową tytułem spłaty pierwszej raty leasingowej (pierwotnie określonej w umowie jako kaucja gwarancyjna) spółka może zaliczyć jednorazowo w koszty uzyskania przychodów w dacie jej poniesienia.
Pierwsza rata leasingowa jednorazowo w koszty
Powszechną praktyką firm leasingowych jest pobieranie tzw. opłaty wstępnej. Często zdarza się również, że leasingodawca pobiera kaucję gwarancyjną, która jest następnie zaliczana na poczet pierwszej opłaty leasingowej (tj. jest traktowana jako tzw. rata zerowa). Tego typu opłaty warunkują zazwyczaj zawarcie umowy leasingu i wydanie przedmiotu leasingu.
Omawiana interpretacja potwierdza, że koszty takiej opłaty wstępnej/zerowej raty leasingowej przy zawieraniu umowy leasingu operacyjnego powinny być traktowane jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami i rozpoznawane dla celów podatkowych jednorazowo w momencie ich poniesienia, a nie rozliczane w czasie.
Zgodnie z przepisami ustawy o PIT dotyczącymi podatników prowadzących księgi rachunkowe (i analogicznymi przepisami ustawy o CIT), koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia.
Jednak jeżeli takie koszty dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy i niemożliwe jest ustalenie, jaka ich część dotyczy roku podatkowego, koszty powinny być rozliczane w czasie, proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą.
W interpretacjach organów podatkowych dominował do pewnego momentu pogląd, że opłata wstępna jest związana z okresem, na który zawarta jest umowa leasingu i w związku z tym powinna być rozliczana w czasie.
Natomiast zgodnie z praktyką sądów administracyjnych, ponoszenie takiej opłaty ma charakter jednorazowy i samoistny. Opłata nie jest związana z poszczególnymi ratami leasingowymi ani z okresem, na jaki została zawarta umowa leasingu – jest natomiast związana z umową leasingu jako taką.
Polecamy:serwis Koszty
Polecamy: Jak założyć firmę
W związku z tym, taki koszt pośredni należy rozpoznawać jako koszt podatkowy jednorazowo w momencie jego poniesienia. Organy podatkowe, w tym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w omawianej interpretacji, coraz częściej przychylają się do takiej właśnie interpretacji.
Niemniej, choć jasne wydaje się być, że taki koszt pośredni powinien być rozpoznawany jednorazowo, w praktyce mogą pojawiać się wątpliwości co do momentu ujęcia kosztów, które z podatkowego punktu widzenia są bieżącymi kosztami pośrednimi, a dla potrzeb rachunkowości są kapitalizowane i następnie rozpoznawane poprzez odpisy amortyzacyjne (np. w przypadku, gdy leasing jest traktowany jako operacyjny dla celów podatkowych i finansowy dla celów rachunkowych). Interpretacje zwykle nie odnoszą się do tej kwestii.