Zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu ministra finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów do wyposażenia zalicza się rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.
Na podmiotach obowiązanych do prowadzenia ewidencji wyposażenia spoczywa również obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Zakupionego składnika majątku nie zaliczymy do środków trwałych, jeżeli przewidywany okres używania tego składnika majątku jest krótszy niż jeden rok lub jeżeli jego wartość początkowa jest niższa niż 3.500 złotych.
Ewidencją wyposażenia obejmuje się natomiast składniki majątku (wyposażenie), których wartość początkowa przekracza 1.500 zł.
Majątek rzeczowy o niższej wartości stanowi również wyposażenie, jednak nie ma obowiązku jego ewidencjonowania. W ewidencji wyposażenia należy zatem umieścić składniki majątku o wartości wyższej niż 1.500 zł, a niższej niż 3.500 zł.
W przypadku zakupu drukarki wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej sposób jej ewidencjonowania do właściwej kategorii majątku zależy od jej wartości początkowej.
W przypadku nabycia drukarki o wartości powyżej 3.500 złotych, o ile podatnik zamierza ją użytkować co najmniej rok, należy zaklasyfikować nabyty sprzęt jako środek trwały. Jeżeli kupimy drukarkę o wartości niższej niż 3.500 zł, stanie się ona wyposażeniem firmy. Powtórzmy jednak, że do ewidencji mamy obowiązek wpisywać elementy wyposażenia o wartości przekraczającej 1.500 złotych. Jeżeli drukarka kosztowała mniej niż 1.500 złotych pozostaje ona elementem wyposażenia firmy, ale podatnik nie ma obowiązku jej wpisania do ewidencji wyposażenia.
Warto dodać, że podatnik jest zobowiązany dokonywać zapisów w ewidencji wyposażenia najpóźniej w miesiącu przekazania wyposażenia do używania. Jeżeli podatnik zakupił drukarkę 30 lipca, a przekaże ją do używania w sierpniu, wpisu do ewidencji wyposażenia powinien dokonać w sierpniu.
Przypomnijmy, że prawidłowo prowadzona ewidencja wyposażenia zawiera:
- numer kolejny wpisu,
- datę nabycia składnika majątku,
- numer faktury lub rachunku,
- nazwę wyposażenia,
- cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia,
- numer pozycji, pod którą wpisano koszt związany z nabyciem wyposażenia,
- datę likwidacji, datę sprzedaży lub darowizny oraz przyczynę likwidacji wyposażenia.
Polecamy: Limity ulg i odliczeń w PIT
Polecamy: Karta podatkowa - poradnik użytkownika
Podatnicy, którzy w ciągu roku podatkowego utracili lub zrzekli się prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej albo zakładają po raz pierwszy ewidencję wyposażenia, dokonują wyceny wyposażenia według cen zakupu lub według wartości rynkowej z dnia założenia ewidencji.
Zauważyć warto, że brak ewidencji wyposażenia nie powoduje braku możliwości zaliczenia wydatku na nabycie danego składnika wyposażenia do kosztów uzyskania przychodu.
Zaliczenie wydatku do kosztów podatkowych podlega bowiem innym zasadom i przepisom. Nieprowadzenie ewidencji może narazić podatnika na nałożenie kary za jej brak.
Podstawa prawna:
- § 3 pkt 7, § 4, § 18 ust. 4 rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.