Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika m.in. z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a).
Zgodnie z art. 106 ustawy o VAT, podatnicy podatku od towarów i usług są obowiązani wystawiać faktury VAT stwierdzające dokonanie sprzedaży towarów i usług.
Oznacza to, że podatnik dokonując refaktury zobowiązany jest wystawić fakturę VAT zawierającą elementy wskazane w § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. Nr 97 poz. 971).
Ponadto, zgodnie z przepisem § 13 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. 2003 r. Nr 152 poz. 1475 ze zm.), nota księgowa stanowi jedynie dokument księgowy sporządzany w celu skorygowania zapisu operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymanego od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi.
Polecamy: serwis VAT
Polecamy: serwis Koszty
Dlatego też dla podatnika VAT nota księgowa nie może stanowić samodzielnej podstawy do dokonania odliczenia VAT naliczonego.