W lutym w Ministerstwie Finansów rozpoczęto konsultacje podatkowe w zakresie wdrożenia Programu Współdziałania. Przypomnijmy, że ramy programu opierają się na istniejącej już w niektórych krajach instytucji monitoringu horyzontalnego. W kolejnym projekcie nowej Ordynacji podatkowej z grudnia 2018 r. zasady funkcjonowania tej instytucji zostały opisane bardziej szczegółowo niż w poprzednim. Niemniej jednak dokładny jej kształt ma zostać wypracowany w praktyce (m.in. w ramach konsultacji podatkowych). Warto przyjrzeć się bliżej tym regulacjom.
Program współdziałania kierowany jest dla podatników o istotnym znaczeniu gospodarczym, których przychody przekraczają równowartość 50 mln EUR. Zgodnie z uzasadnieniem umowa o współdziałanie zawierana pomiędzy firmą a organem oparta jest na całkowitej transparentności działań podatnika, który informuje organ o wszelkich istotnych i kontrowersyjnych kwestiach, mających wpływ na wysokość płaconych przez niego podatków. Umowa jest zawierana w formie pisemnej na czas nieokreślony. Przy czym warunkiem jej zawarcia jest pozytywna opinia z audytu wstępnego lub zastosowanie się przez podatnika do zaleceń wynikających z tego audytu. Niezwykle ważnym elementem programu są tzw. wewnętrzne ramy nadzoru podatkowego, które są zbiorem wewnętrznych skonkretyzowanych procesów oraz procedur dotyczących zarządzania sposobem wykonywania obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego.
Na marginesie warto zauważyć, że organy podatkowe kładą coraz większy nacisk na funkcjonowanie w organizacji wewnętrznych procedur, które zapewniają prawidłowe wywiązywanie się z obowiązków podatkowych. Już od stycznia 2019 r. funkcjonują przepisy odnośnie raportowania MDR nakładające pewnym podmiotom obowiązek posiadania wewnętrznej procedury (art. 86l Ordynacji podatkowej). Jeszcze wcześniej przy wprowadzeniu możliwości stosowania elektronicznych faktur, wskazano na „dowolne kontrole biznesowe” jako ważny element ustalania wiarygodnej ścieżki audytu autentyczności pochodzenia i integralności treści takich faktur ( art. 106m ustawy o VAT).
Jak wskazano wyżej, na podatniku, który chciałby podpisać z szefem KAS umowę o współdziałaniu ciążą pewne obowiązki. Z drugiej strony, czy podjęcie współdziałania wiąże się z jakimiś uprawnieniami? Jak wskazano w uzasadnieniu i jak wynika z samej istoty cooperative compliance organ podatkowy udziela wsparcia podatnikowi „w czasie rzeczywistym”, tj. również bez zwłoki udziela – po konsultacji z samym podatnikiem – odpowiedzi na nurtujące podatnika pytania. Podstawą współpracy są porozumienia wiążące obie strony i gwarantujące przestrzeganie przez obie strony ustaleń w zakresie kwestii spornych lub wątpliwych. Porozumienia umożliwią podatnikowi szybkie i odformalizowane załatwienie kwestii spornych lub wątpliwych. Tego typu porozumienia mogą być zawieranie m.in w następujących sprawach:
- wykładni lub stosowania przepisów prawa podatkowego,
- ustalania cen transferowych,
- wyłączenia stosowania GAAR,
- wysokości prognozowanego na następny rok podatkowy zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.
Polecamy: Wiosenne rabaty do – 50%
Bestsellery – podatki, rachunkowość, prawo pracy
Dowiedz się więcej>>
Przykładowo, przy opłatach przy wnioskach o APA możliwe jest również zastosowanie preferencji - 50 % ich wartości.
W konsekwencji, największą korzyścią po stronie podatników jest zwiększenie pewności prawa podatkowego i planowania wydatków, co ma wpływ na minimalizację ryzyka podatkowego. Warto zwrócić również uwagę na pozytywne skutki audytu, który powinien zostać wykonany przed przystąpieniem do programu.
Podsumowanie
Obecnie programy co-operative compliance zostały wprowadzone lub są wprowadzane w kilkudziesięciu państwach na całym świecie. Bazując na doświadczeniu tych krajów można stwierdzić, że jego wdrożenie w dalszej perspektywie, z jednej strony obniża koszty administrowania, zaś z drugiej zwiększa poziom wypełniania obowiązków podatkowych. Z perspektywy podatnika można mówić przede wszystkim o pewność rozliczeń podatkowych i partnerskiej współpracy.
Accreo