Poinformował o tym 17 stycznia 2018 r. w odpowiedzi na interpelację poselską Paweł Gruza Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów.
Minister Gruza wyjaśnił, że celem Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (dalej: Konwencja MLI), jest zmodyfikowanie sieci istniejących umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej: UPO) poprzez implementację przepisów opracowanych w ramach realizowanego przez OECD programu BEPS (Base Erosion and Profits Shifting).
Oprócz Polski, dotychczas Konwencja MLI została podpisana przez ponad 70 jurysdykcji. Jednym z przepisów Konwencji MLI jest regulacja umożliwiająca zmianę metody unikania podwójnego opodatkowania z metody wyłączenia z progresją (tzw. „zwolnienia podatkowego”) na metodę zaliczenia proporcjonalnego (tzw. „kredytu podatkowego”).
Polska wybrała możliwość stosowania tego przepisu, tj. zamiany metody na metodę zaliczenia proporcjonalnego. Stąd też, w przypadku UPO, które Polska wskazała do objęcia Konwencją MLI, przewidujących jako metodę unikania opodatkowania metodę wyłączenia, Polska zamierza dokonać opisanej zmiany metody.
Polecamy: PIT 2018. Komentarz
Taka sytuacja nastąpi m.in. w przypadku Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r.
Planowana zmiana przez Polskę metody unikania podwójnego opodatkowania w UPO jest rozwiązaniem mającym na celu walkę z unikaniem opodatkowania i agresywną optymalizacją podatkową. Skutkiem agresywnego planowania podatkowego jest efektywne zwiększenie obciążeń podatkowych ponoszonych przez obywateli – małe i średnie przedsiębiorstwa, a nawet pracowników.
Z uwagi na ograniczenie ciężaru podatkowego międzynarodowych koncernów, na pozostałych podmiotach spoczywa ciężar zapewnienia stałych wpływów do budżetu państwa.
Zgodnie bowiem z obecną polityką uszczelniania systemu podatkowego, planuje się sukcesywne ujednolicenie przepisów dotyczących unikania podwójnego opodatkowania poprzez wprowadzenie metody zaliczenia proporcjonalnego w stosunku do każdego rodzaju dochodu, w każdej UPO, w której dotychczas stosowano metodę wyłączenia z progresją.
Minister Gruza podkreślił, że zmiana metody unikania podwójnego opodatkowania nie ma na celu i nie spowoduje zwiększenia obciążeń podatkowych osób fizycznych.
Zdaniem resoru finansów w stosunku do obywateli polskich pracujących i mieszkających na stale za granicą (lub planujących pozostanie za granicą), zmiana metody unikania podwójnego opodatkowania nie znajdzie w ogóle zastosowania, a ich sytuacja prawopodatkowa nie ulegnie zmianie.
Wynika to z faktu, że na skutek zmiany miejsca zamieszkania, osoby takie nie są rezydentami Polski dla celów podatkowych, a w konsekwencji ich dochody podlegają opodatkowaniu w państwie ich nowej rezydencji (np. w Wielkiej Brytanii). Stosowana przez Polskę metoda unikania podwójnego opodatkowania nie ma zatem w takim wypadku zastosowania.
Natomiast w przypadku osób fizycznych mieszkających na stałe w Polsce i pracujących za granicą (np. czasowo) zmiana metody unikania podwójnego opodatkowania z metody wyłączenia z progresją na metodę zaliczenia proporcjonalnego będzie wyłącznie oznaczać obowiązek złożenia rocznego zeznania podatkowego w Polsce i nie wpłynie na wysokość podatku z uwagi na specjale rozwiązania przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032; dalej: Ustawa PIT).
Jak informuje MF, osoby te będą bowiem mogły skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27g Ustawy PIT. Na mocy tej regulacji osoby, które uzyskują dochody za granicą opodatkowane w Polsce zgodnie z metodą zaliczenia proporcjonalnego mają prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27 Ustawy PIT, kwotę stanowiącą różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a tej ustawy (tj. według metody zaliczenia proporcjonalnego), a kwotą podatku obliczonego za dany rok podatkowy przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8 Ustawy PIT (tj. według metody wyłączenia z progresją).