Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej 7 maja 2015 r. o sygnaturze nr IBPP3/4512-170/15/MN.
50 Ściąg Księgowego z aktualizacją online
Przedmiotowa interpretacja zapadła w wyniku wniosku podatnika, który był zatrudniony na podstawie stosunku pracy i często odbywał podróże służbowe krajowe i zagraniczne, podczas których przebywał w hotelach zapewniających w cenie noclegu wyżywienie w postaci śniadania. Nie stanowiło to indywidualnego zamówienia klienta hotelu, ponadto faktyczna rezygnacja z usługi wyżywieniowej nie powodowała obniżki ceny za nocleg. Wnioskodawca podnosił, że często z przyczyn od siebie niezależnych, potwierdzonych przez pracodawcę (np.: wczesna godzina wylotu samolotem), nie mógł fizycznie skorzystać z usługi hotelowej. Z tego względu chciał on mieć możliwość odliczenia od dochodu podlegającego opodatkowaniu, całej diety przysługującej z tytułu podróży służbowej, a wiec kosztu całego noclegu hotelowego z wliczonym w niego śniadaniem.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej interpretacji powołał się na art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), który mówi, że: wolne od podatku są diety i inne należności za czas:
- podróży służbowej pracownika,
- podróży osoby niebędącej pracownikiem
- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Zdaniem organu podatkowego kluczową kwestią dla oceny stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę jest w pierwszej kolejności ocena czy w danym przypadku mamy do czynienia z podróżą służbową, czy tez nie. Definicję tego pojęcia zawiera art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2014 r., poz. 1502, ze zm.) na podstawie, którego podróż służbową można zdefiniować jako: taki wyjazd, który odbywa się na polecenie pracodawcy i jest związany ze świadczeniem pracy poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.
Z § 2 wymienionego przepisu art. 775 Kodeksu Pracy należności przysługujące pracownikowi z tytułu takiej podróży powinny być określone w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw pracy. Obecnie obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 167). Z rozporządzenia tego wynika, że z tytułu podróży służbowej przysługuje pracownikowi dieta. Zgodnie z § 7 ust. 4 oraz § 14 ust. 2 powołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej wartość diety zmniejsza się o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia odpowiednio o określoną przepisami wartość.
Jest tak zarówno podczas odbywania podróży krajowej, jak i zagranicznej, z tym, że poszczególne posiłki (śniadanie, obiad, kolacja) w tych dwóch rodzajach podróży, stanowią inny procent diety, który podlega odliczeniu od jej kwoty w przypadku zapewnienia któregokolwiek z posiłków. W przypadku śniadania jest to odpowiednio przy podróży krajowej 15% diety, przy podróży zagranicznej 25% diety. Nie jest przy tym istotne czy pracownik miał faktyczna możliwość skorzystania z usługi hotelowej w zakresie wyżywienia i czy koszt noclegu był umieszczany na jednej fakturze z kosztem wyżywienia, czy na dwóch oddzielnych fakturach.
Koszty pracy po zmianach - multipakiet: książka, program, CD, teleporadnia
Po przeprowadzenie powyższej analizy przepisów organ podatkowy stwierdził zatem, że w zaistniałym stanie faktycznym, że: „zwolniona z opodatkowania będzie więc jedynie odpowiednio zmniejszona kwota diety, która faktycznie przysługuje pracownikowi na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w związku z odbywaniem przez niego podróży służbowej. Bez znaczenia w opisanej sytuacji pozostaje zatem fakt czy pracownik skonsumował zapewnione mu w danej podróży służbowej śniadanie czy też ze względu na przyczyny niezależne od niego tego nie uczynił. W tym przypadku liczy się jedynie fakt zapewnienia pracownikowi odbywającemu podróż służbową śniadania, a nie jego konsumpcja”.
Marlena Widawska