Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 kwietnia 2017 r., 1462-IPPB4.4511.81.2017.1.IM.
Sprawa dotyczyła spółki z o.o. zatrudniającej pracowników, którym zobowiązana jest zapewnić odzież roboczą. Zgodnie z regulaminem zakładu pracy, do odzieży roboczej zalicza się odzież przeznaczoną do wykonywania prac, przy których występuje intensywne brudzenie środkami nieszkodliwymi dla zdrowia i/lub działają czynniki powodujące przyśpieszone niszczenie odzieży. Zakład pracy nie może dopuścić pracownika do pracy bez odzieży roboczej przewidzianej dla danego stanowiska.
Odzież robocza jest przydzielana pracownikom bezpłatnie - stanowi własność zakładu pracy. W związku z tym, że spółka nie posiada środków umożliwiających pranie odzieży roboczej, pracownikom wypłacany jest ekwiwalent pieniężny za pranie we własnym zakresie. W przypadku stwierdzenia używania przez pracownika odzieży brudnej, zniszczonej, nie wypłaca się za dany miesiąc powyższego ekwiwalentu. Ekwiwalent za pranie i konserwacje odzieży jest pomniejszany proporcjonalnie o nieprzepracowane okresy niezależnie od przyczyny, jeżeli okres ten wynosi powyżej 30 dni kalendarzowych.
Na tym tle spółka zapytała organ podatkowy, czy ryczałt, ustalony w oparciu o średnie koszty prania w danym miesiącu, stanowi przychód pracownika, od którego należy naliczyć i odprowadzić zaliczkę na podatek PIT.
Prezentując własne stanowisko spółka wskazała, że ekwiwalent za pranie odzieży roboczej stanowi przychód dla pracowników ze stosunku pracy podlegający zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT. W związku z tym, spółka nie jest obowiązana do naliczania i odprowadzania podatku PIT z tytułu wypłacania ekwiwalentu w formie miesięcznego ryczałtu. Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska przytoczyła szereg potwierdzających je interpretacji indywidualnych.
Organ uznał to stanowisko za prawidłowe. W uzasadnieniu wskazał, że do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Patrycja Łukasiewicz
Źródło: taxonline.pl