Odliczenie powinno nastąpić w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy (brutto), jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika. Odliczenie to może dotyczyć m.in. zwrotu nienależnie pobranych emerytur, rent, zasiłków dla bezrobotnych.
Kwotę zwrotu brutto (tj. wraz z podatkiem dochodowym) odliczamy w pełnej wysokości. Nie ogranicza nas tutaj żaden ustawowy limit. Gdyby jednak „zabrakło” nam dochodu do odliczenia tej ulgi w całości, wówczas nadwyżkę możemy odliczyć od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych.
Zwrot nienależnie pobranego świadczenia odliczany jest od podstawy opodatkowania za ten rok, w którym został dokonany, a nie za rok którego naliczenie nienależnej wpłaty dotyczyło.
Zatem zwrot świadczenia należnego za rok 2009, dokonany w roku 2010, uprawnia do odliczenia w zeznaniu rocznym składanym za rok 2010.
Pamiętajmy, że to odliczenie przysługuje nam jedynie wtedy, gdy podlegamy opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych (PIT-36 i PIT-37), oraz ryczałtem ewidencjonowanym (PIT-28).
Jak rozliczyć zwrot nienależnego wynagrodzenia
W latach 2008-2009 spółka nadpłaciła wynagrodzenie pracownikowi, które następnie zostało przez niego zwrócone w 2010r. W którym roku skorygować PIT-4R i PIT-11?
Dokonanie w 2010 r. zwrotu wynagrodzenia za lata 2008-2009 nie wymaga składania korekt deklaracji PIT-4R i informacji PIT-11 za okres, w którym pracownik je otrzymał. W sytuacji gdy zachodzi konieczność zwrotu przez podatnika (pracownika) otrzymanego wcześniej wynagrodzenia należy uznać, że mamy do czynienia ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia.
Okoliczność ta rodzi określone obowiązki po stronie płatnika (zakładu pracy). Określa je art. 41b ustawy o PIT. Wynika z niego, że jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości zaliczki płatnik odejmuje od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobraną zaliczką.
Przyjęcie powyższej regulacji oznacza, że dokonany przez pracownika zwrot nadpłaconego mu wynagrodzenia powinien być uwzględniony przy obliczaniu zaliczki na podatek od dochodów tego pracownika. Przy czym rozliczenie to powinno mieć miejsce w miesiącu dokonanego zwrotu wynagrodzenia. Jeżeli kwota dokonanego w tym miesiącu zwrotu przekracza dochód tego miesiąca, płatnik może o powstałą różnicę pomniejszyć dochód z miesiąca następnego, aż do pełnego pomniejszenia. Przy czym pomniejszenie to może być stosowane wyłącznie w roku podatkowym, w którym podatnik dokonał zwrotu.
Może mieć miejsce również taka sytuacja, w której podatnik dokona zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w czasie, gdzie nie łączy go już z płatnikiem stosunek pracy. Były płatnik nie rozliczy już zatem podatnikowi ww. zwrotu, gdyż brak jest dochodów, które można byłoby pomniejszyć o dokonany zwrot.
Jednakże brak możliwości rozliczenia przez płatnika kwoty zwrotów nienależnie pobranych przez podatnika świadczeń nie oznacza, że kwoty te w ogóle nie podlegają rozliczeniu. Uprawnienie do ich rozliczenia przysługuje samemu podatnikowi. Dokonuje tego poprzez ich odliczenie od dochodu w zeznaniu rocznym.
W zeznaniach rocznych stosowne odliczenia wykazuje się w formularzu PIT-O w części B, będącego załącznikiem do formularzy PIT-37, PIT-36, PIT-28, przenosząc kwoty w odpowiednie rubryki do zeznań (PIT-37 – poz. 99, 100; PIT-36 – poz. 145; 146, PIT-28 – poz. 66).
Źródło przykładu: Krajowa Informacja Podatkowa
Podstawa prawna
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.